Ilmu Teknologi Pertanian

کشاورزی استفاده از منابع بیولوژیکی توسط انسان به تولید مواد غذایی، مواد اولیه صنعتی یا منابع انرژی، و همچنین به مدیریت محیط زیست است. [1] استفاده فعالیت های از منابع زیستی موجود در مزرعه است که معمولا درک می شود کشت گیاهان و یا کاشت (به انگلیسی: محصولات زراعی) و بزرگی دام (پرورش)، اگر چه دامنه آن نیز ممکن است استفاده از میکروارگانیسم ها و bioenzim در پردازش محصولات پیشرفته، از جمله پنیر سازی و تمپه، یا استخراج فقط صرف، مانند ماهیگیری و یا بهره برداری جنگل باشد.

بزرگترین بخش از امرار معاش جمعیت جهان در مناطق در حوزه کشاورزی، بلکه فقط برای کشاورزی 4 درصد از تولید ناخالص داخلی جهان اختصاص داده است. تاریخ اندونزی از دوره استعمار تا هم اکنون می توانید از بخش کشاورزی و کشت و زرع بخش جدا نمی شود، به عنوان بخش - این بخش معنای بسیار مهمی در تعیین شکل گیری واقعیت مختلف اقتصادی و اجتماعی در مناطق مختلف اندونزی است. بر اساس داده های BPS در سال 2002، کشاورزی در اندونزی فراهم می کند اشتغال برای حدود 44.3 درصد از جمعیت وجود آن که تنها حدود 17.3٪ از کل درآمد ناخالص داخلی را تشکیل میدهد.