Kitab Fihi Ma Fihi

در قلمرو تصوف یا مطالعات تصوف اسلامی ، نام جلال الدین رومی پوشاندن بسیار دشوار است. تصوف و مولوی بسیار به هم پیوسته اند. کسی که می خواهد تصوف اسلامی را مورد مطالعه قرار دهد ، بی شک نام مولوی را "ملاقات" خواهد کرد ، به نظر می رسد که انگار مولوی خود تصوف است.

نام واقعی او مولانا جلال الدین محمد بن حسین الخطابی البکری است. داوران یا خوانندگان کتاب او غالباً از بزرگترین صوفیان اسلام به عنوان جلال الدین مولوی یا به سادگی مولوی یاد می کنند. نام رومی به محل اقامت وی ​​، استان روم منتسب است. او محبوب ترین شاعر صوفی اسلام است. عمق معنویت وی از چهره های خردمند قبلی کالیبر زرتشت ، بودا گاوتاما یا ماهاویرا کم نیست.

آثار بسیاری وجود دارد که الهام بخش معنویت است. نه تنها معنویت را برانگیخت ، بلکه انقلابی در درک فلسفی نیز ایجاد کرد که به دور از توحید منحرف و منحرف شده است. رومی از طریق شعر و آثار خود ، سعی در بازگرداندن ذات الهی انسان ها دارد ، نه فقط به عقلانیت الهی.

یکی از آثار پدیده مولوی کتابی است با عنوان "فیحی ما فیحی". معنای عنوان کمابیش "این واقعیت است" است. از نظر عنوان ، مولوی می خواست جوهر آفرینش انسان و زندگی در جهان را توصیف کند ، که در آغاز منجر به خالق جهان می شود. از نظر عنوان ، مولوی از طریق کار خود ، عمق تفکر صوفیانه خود را نیز منتقل می کند.

عمق خودکشی او در آیات یا نوشتارهای مختلف او به روشنی توصیف شده است. یكی از موضوعات متداول كه می توان از خودكشی او نتیجه گرفت آگاهی از گذرا بودن موجودات قبل از خلیق است. بیشتر از آگاهی از مرگ و میر ، حتی اطاعت که شکل عشق به خلیق را می گیرد.

همانطور که توسط مولوی بیان شد ، همه آرزو (عشق و اشتیاق) به خدا در واقع حجابی است که چشم انسان را می پوشاند. وقتی مردم زندگی خود را در این دنیا گذرانده و پادشاه خود را بدون حجاب دیدند ، خواهند فهمید که همه این آرزوها چیزی جز حجاب و حجاب نیستند و سرگردانی واقعی آنها در واقعیت بر یک چیز ثابت است.

درک بالای مولوی از توحید و عمق تصوف او ، چهره ای را ایجاد کرد که سخنان او برای فریاد اخلاق انسانهایی که دچار فروپاشی می شوند ، تیز بود. رومی معتقد است که خدای واقعی همان چیزی نیست که توصیف شود. مولانا معتقد است كه او كسي است كه دوستش داشته و آرزو مي كند و مغز انسان نمي تواند تصوير او را پيش بيني كند. همانطور که قانون اسلامی که خدا اسلام را نازل کرد و در اسلام قانون مطلق خدا وجود دارد.

با این حال ، در بین بشر ، افرادی وجود دارند که "در پیشگاه خدا" هستند ، یعنی کسانی که در تصوف دارای تقوا هستند و از آن سر می زنند. چنین راهی برای رسیدن به خدا است. تعمیق تصوف یا تصوف اسلامی برای رسیدن به سطح مکارفیات. این سطح از مکیفات همان چیزی است که مولوی گفت به عنوان افرادی که توانایی گفتگو با پادشاه را دارند و دانشی را که پادشاه برای حکمرانی از آن استفاده می کند ، می دانند. همچنین اغراق آمیز نیست که نام وی - در حوزه تصوف و تصوف ، در کنار شیخ عبد القادیر الجیلانی و امام علی غزالی باشد.

این کتاب که شامل گلچینی از شعرهای مولوی است ، که پر از ارزش های صوفیانه است ، منبع آب در وسط بیابان است. این کشور به یک واحه در حوزه علم و عمل دینی تبدیل شده است که بیش از حد لیبرال و رادیکال است. این دریاچه ای با معنویت آرامش بخش است. کارهای رومی هم نرم و هم خنکی را به معنویت خشک مرطوب ارائه می دهد. این کتاب سواد باستانی است اما هنوز هم به عنوان مرجع کاوش در اعماق تصوف مولوی تازه است.

این برنامه همچنین به سایر کاربردهای مفید مجهز شده است:

- کامل نامه یاسین نامه و آب میوه آمما (تهلیل و دعای روزانه)

- داستان های انگیزه اسلامی (معنی افزایش ایمان و شواهد از عظمت خداوند)

- عالی بودن دزیکیر و دعا