Kitab Hidup Setelah Mati

زندگی پس از مرگ در واقع از لحظه ای که روح انسان از بدن جدا می شود و به آسمان بلند می شود شروع می شود و سپس به عالم نعمت باز می گردد. خداوند در آیه 57 سوره عنکبوت می فرماید: هر نفسی طعم مرگ را خواهد چشید. سپس به سوی ما بازگردانده می‌شوید.»

و مطالب همراه با بحث در مورد

جوهر واقعی زندگی

هر کسی که در این زمین به دنیا می آید دوره ای به نام زندگی را پشت سر می گذارد، هر فردی این زندگی را بر اساس اطلاعات و تجربیاتی که از زمانی که شروع به تفکر کرده و می تواند خاطرات خود را ذخیره کند، تفسیر می کند. میانبری برای پی بردن به ماهیت واقعی زندگی. این از طریق اطلاعاتی است که توسط قرآن و سنت رسول الله (ص) توضیح داده شده است. همچنین بستگی به نحوه تربیت او و میزان قرار گرفتن در معرض اطلاعات از این منابع دارد. یا از والدینش یا محیطی که او را بزرگ کرده است.

قرآن به عنوان هدایت

قرآن آخرین کتابی است که در این دنیا هدیه خداوند به انسان هاست، مانند نقشه ای برای یک مسافر. این شامل تصویری از یک مسیر مستقیم برای رسیدن به هدفی است که مشخص شده است. در واقع مقصد واقعی را که همه باید به آنجا بروند را توضیح می دهد. امور پس از مرگ و ماوراء طبیعی توسط قرآن به عنوان واقعی و به صورت خطی به جلو به عنوان میانبری برای ذهن انسان برای درک آنها توصیف شده است. به همین دلیل است که قرآن فقط راهنمای انسانهای پرهیزکار، یعنی کسانی است که به چیزهای غیبی، از جمله به آخرت ایمان دارند.

«این کتابی است که هیچ شکی در آن نیست، برای پرهیزگاران، یعنی کسانی که به غیب ایمان می‌آورند و نماز را برپا می‌دارند و بخشی از آنچه را به آنها روزی کرده‌ایم، انفاق می‌کنند...» (بقره/2) - 4)

هر چند عقل سلیمی که خداوند به انسان داده است، می تواند انسان را به ذات الوهیت برساند، خداوند (به لطف خود) پیامبران و کتاب را به عنوان راه میانبر و آسان برای انسان برای رسیدن به این ذات فرستاده است. به همین ترتیب، ماهیت این زندگی و پایان آن کجاست و هدف از زنده شدن انسانها در این جهان چیست، در قرآن نیز به تفصیل نشان داده شده است. بنابراین، قرآن در واقع بزرگترین نعمتی است که خداوند در این دنیا برای انسان ها نازل کرده است. بنابراین، برای مؤمنان، نگاه کردن به آیات هر روزه (غیر از بهره‌مندی) نشانه شکرگزاری خداوند نسبت به این نعمت‌ها است.

شناخت ماهیت خود

انسانها منحصر به فردترین موجوداتی هستند که خداوند در این دنیا آفریده است. جلال او ممکن است از قد فرشتگان فراتر رود، اما خواری او نیز ممکن است از حیوانات پست تر باشد. این چیزی است که خداوند توصیف می کند:

ما انسانها را بهترین چیزها قرار دادیم، سپس آنها را به پست ترین جاها بازگرداندیم، مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند...» (تین، آیه 4-5).

جلال یا تحقیر دو انتخابی است که انسان ها باید انجام دهند زیرا متفاوت هستند. مسیرها نیز متفاوت است و نباید با هم مخلوط شوند. برای کسانی که جلال و بلندی را برمی گزینند، راهی که قرآن توصیف می کند صراط مستقیم است و آن راه به سوی خداوند متعال است. راه دوشاخه یا کج راهی است که به ذلت و ذلت می انجامد.

«و هذا صراط من صراط مستقیم، پس باید از آن پیروی کنید و از راههای دیگر نروید وگرنه از صراط جدا خواهید شد...»