Seerah of Prophet Mohammad ﷺ

صفات بارز حضرت محمد (ص) از منظرهای مختلف در قرآن بیان شده است. در یک جا آمده است:

{هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ} [الجمعة: 2]

«او کسی است که در میان بی‌سوادان، پیامبری از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آنان می‌خواند و آنان را پاک می‌سازد (از پلیدی‌های کفر و شرک) و به آنها کتاب (این قرآن) را می‌آموزد. قوانین اسلامی و فقه اسلامی) و الحکمه (سنت، راههای قانونی، عبادات حضرت محمد، ص). و همانا آنها پیش از این در گمراهی آشکار بودند.» (جمعه: 2).

و با این حال در جای دیگر تأکید شده است:

{لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَ ]

«همانا در رسول خدا (ص) برای شما سرمشق نیکویی است برای کسی که امید به خدا و روز بازپسین دارد و خدا را بسیار یاد می کند» (احزاب: 21).

همه این سخنان به وضوح تأکید می کند که حضرت محمد (ص) منبع نور است که مسلمانان باید از او راهنمایی بگیرند. آنها باید از شخصیت نمونه او تقلید کنند و زندگی اخلاقی او را ایده آل بدانند. این راهی است که موفقیت مسلمانان را در هر دو جهان تضمین می کند و این راهی است که مسلمانان هدایت شده به درستی اتخاذ می کنند. هرگاه مسلمانی از آن منحرف شود، قطعاً صراط مستقیم را رها می کند.

اگر مسلمانی بخواهد زندگی خود را به الگوی پیامبر نزدیک کند، باید دو خصلت در او باشد. اولاً وابستگی عمیقی به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) داشته باشد که بتواند پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را از همه دنیا عزیزتر نگه دارد. باید محبت صمیمانه به پیامبر (ص) داشته باشد - همان محبتی که صحابه داشتند. آنان با خوشحالی جان خود را فدای عشق پیامبر(ص) کردند. وقتی از صحابی پرسیدند که آیا دوست دارد ببیند که از مجازات اعدام در امان است و پیامبرش به جای او به دار آویخته شود، او پاسخ داد که حتی گزینه ای را در نظر نمی گیرد که نجات یابد و در عوض پیامبرش را نجات دهد. پا با خار خراشیده شده بود. حسن بن ثابت انصاری، صحابی، در یکی از دوبیتی های خود می نویسد:

لِعِرْضِ مُحَمَّدٍ مِنْکُمْ وِقَاءُ فَإِنَّ أَبی وَوَالِدَهُ وَعِرْضِی.

آبروی پدر و پدر و پدرم و آبروی من برای حفظ آبروی پیامبر (ص) است.

ثانیاً، باید سعی کرد تا حد امکان از الگوی پیامبر (ص) الگوبرداری کرد. او باید تلاش کند تا از برتری اخلاقی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بیاموزد - همدردی او با انسانها، صداقت او در معاملات، میل او به نیکی کردن به کسانی که او را آزار می دهند، توجه او به جلب رضایت خدا، توجه به آخرت، میل او به هر کس را تا آنجا که ممکن است در همه امور مربوط به زندگی دنیوی و آخرت یاری کن - تا بتواند در همه شئون زندگی از آن راهنمایی بگیرد. او باید مشتاقانه تلاش کند تا بداند پیامبر (ص) چگونه با انسانها با محبت و با خویشاوندان خود و با دیگران با همدردی رفتار می کرد. همچنین باید بررسی کند که چگونه پیامبر(ص) در تشویق مردم به اعتلای اخلاقی و کسب رضای خدا و ترغیب آنان به دوری از کارهای ناپسند خود اقدام کرد.

این دو شرط - محبت واقعی به پیامبر (ص) و تلاش خالصانه برای شناخت سیره او برای الگوبرداری از او - برای تقویت ایمان و زینت بخشیدن به زندگی مؤمن لازم است. بدون انجام این شرایط، او ممکن است هرگز به هدف خود نرسد. اگر کسی از سیره پیامبر (ص) مطلع شود، اما سبک زندگی او را تقلید نکند، ادعای محبت او به پیامبر (ص) صادق نیست. گاهی اوقات مسلمانی ادعا می کند که واقعاً پیامبر (ص) را دوست دارد، اما هرگز سعی نمی کند از زندگی پیامبر مطلع شود و هیچ تلاشی برای الگوبرداری از او نمی کند. چگونه می توان ادعای عشق او را درست دانست؟