Spare

این یکی از ترسناک ترین تصاویر قرن بیستم بود: دو پسر جوان، دو شاهزاده، پشت تابوت مادرشان راه می رفتند در حالی که جهان با اندوه و وحشت تماشا می کرد. هنگامی که پرنسس دایانا به خاک سپرده شد، میلیاردها نفر به این فکر کردند که شاهزاده ویلیام و شاهزاده هری باید چه فکر و احساسی داشته باشند - و زندگی آنها از آن نقطه به بعد چگونه پیش خواهد رفت.

برای هری، بالاخره این همان داستان است.

شاهزاده هری دوازده ساله قبل از از دست دادن مادرش، به عنوان بی خیال، خوش شانس سپری برای وارث جدی تر شناخته می شد. اندوه همه چیز را تغییر داد. او در مدرسه مبارزه کرد، با خشم و تنهایی دست و پنجه نرم کرد – و چون مطبوعات را مقصر مرگ مادرش می‌دانست، تلاش می‌کرد تا زندگی در کانون توجه را بپذیرد.

در بیست و یک سالگی به ارتش بریتانیا پیوست. نظم و انضباط به او ساختار داد و دو تور رزمی او را در خانه قهرمان کرد. اما به زودی بیش از هر زمان دیگری احساس گمراهی کرد و از استرس پس از سانحه رنج می برد و مستعد حملات وحشت زدگی فلج کننده بود. مهمتر از همه، او نتوانست عشق واقعی را پیدا کند.