رواية أحببتك أكثر مما ينبغى ل

Over de roman:

"Vandaag zit ik naast je en klaag ik over mijn dromen, dwazen ... ondergedompeld in mijn liefde voor jou, en ik kan de overblijfselen van mijn dromen niet uit je wrak halen ...", "Ik hield te veel van je en hield minder van mij dan ik verdiende!"

De Saoedische schrijver begint haar roman met dezelfde passage waarmee ze eindigt, om tussen hen het verhaal van "Jumana" en "Aziz" te vertellen dat "niet zal eindigen!".

De vrouw onthult de details van haar gevoelens jegens de man van wie ze houdt, en het belangrijkste is dat ze haar mentale toestand probeert uit te drukken in haar onvermijdelijke tegenspraak met de staat van liefde die ze heeft. De kloof die grote kwellingen veroorzaakt, heeft geen medicatie, er moet tussen haar geest en de kracht van haar gevoelens bestaan, en haar grenzeloze geschenk aan de geliefde: "Ik was klaar om jonger te zijn en op te groeien ... omdat ik niet slaag, omdat mijn broer niet scheen ...", en het soort liefde dat ze niet waardeert, maar eerder Hij negeert het of exploiteert het ten gunste van veel minder belangrijke en minder waardevolle doelen. 'Ik realiseer me nog steeds niet, ik realiseer me niet hoe een man een vrouw van wie ze houdt manipuleert zonder een moment bang te zijn voor wat hij haar aandoet!'

Elke keer en "na elke teleurstelling ... na elke beproeving en elke gril ... probeerde ik mijn onderdelen te verzamelen om weer een blanco pagina te openen ...", maar "het nieuwe begin is slechts een leugen."

De schrijfster haalt haar herinneringen vanaf het begin bij hem op in een café buiten het land dat ze verliet om te studeren: "Het land dat als ik het niet had verlaten, dit alles niet zou zijn gebeurd ... Je zult mijn straf zijn voor het verlaten van een land dat van me hield! ..." 'Ik geloof meer dan ooit in de Dag des Oordeels', omdat ze hoopt dat Aziz zijn straf zal ontvangen voor wat hij tegen haar heeft begaan.

De excentrieke Indiase oude vrouw vertelde hen, zonder te weten: "Ze is je beu ... en alleen jij ... en je bent alles beu .." Haifa vertelde haar Koeweitse vriendin die altijd en oprecht beweert dat hij haar niet verdient, en Jumana zegt vandaag tegen hem "Mijn liefde voor jou was blind, mijn lief .. En Haifa zag in jou wat ik niet zag .." Hij zei eerlijk tegen haar: "Luister .. ik ben een speelse man .. ik drink, slaaf en praat met vrouwen .. maar ik kom elke keer bij je terug .." En ze verdroeg het kwaad: "Je doet me opzettelijk pijn alsof je me van je wrok, pijn en ziekten lijdt, me opzettelijk pijn doet in naam van liefde .. '. Ondanks alle feiten en feiten geeft ze toe: "Ik huilde niet met een brandend maagzuur, behalve vanwege jou en lachte niet om mijn hart, behalve met jou ... Is het geen moeilijke vergelijking ...? Ziad, hun gemeenschappelijke vriend, analyseert de situatie voor haar:" Ik hield van hem om hem bang te maken! ... Hij kon je niet opnemen in zijn lijst met vrouwen en nam dat niet op Hij kan bij je wegkomen ... Ik hou zoveel van je dat hij zelf bang voor je was ... terwijl hij tegelijkertijd bang voor je was ... '

Hoe ontmoeten ze elkaar, en hij gelooft dat het doel de middelen heiligt, en zij gelooft 'dat het middel soms belangrijker is dan het doel!'?

"Je hebt me ooit verteld dat oosterse liefdesverhalen vaak eindigen in een tragedie. Vandaag weet ik dat je hier gelijk in had ..."

De roman brengt met grote oprechtheid over wat er zich afspeelt in de diepten van een vrouw in een staat van liefde, gevoelens, ideeën en tegenstrijdigheden, omdat je denkt dat de moeilijke keuze in de zwaarste mate ligt in het behouden en behouden van de sterke gevoelens van liefde, ten koste van afkeuring van het zelfbewustzijn en bewust van de manipulatie van de andere partij, maar in ieder geval , En zelfs als de rekening is betaald, krijgt u niet wat u wilt.