Madrasa Mazahir ul uloom

Mazahir Uloom (جامعہ مظاہر علوم، سہارنپور‎) is een islamitisch seminarie in Saharanpur, Uttar Pradesh. Gestart in november 1866 door Sa'ādat Ali Faqīh, en verder ontwikkeld door Mazhar Nanautawi en Ahmad Ali Saharanpuri; het wordt beschouwd als het tweede meest invloedrijke en belangrijkste Deobandi-seminarie in India. De vroegste afgestudeerden van het seminarie zijn onder meer de beroemde Hadīth-geleerde Khalil Ahmad Saharanpuri.

Het seminarie splitste zich in 1983 in Mazahir Uloom Jadeed en Mazahir Uloom Waqf Qadeem. De zittende rectoren zijn respectievelijk Muhammad Aaqil Saharanpuri en Muhammad Saeedi.

Mazāhir Uloom werd opgericht als "Mazhar Uloom"; op 9 november 1866, zes maanden na de oprichting van het Deoband-seminarie. De oprichtende cijfers zijn onder meer Ahmad Ali Saharanpuri, Mazhar Nanautawi, Qādhi Fazlur Rahmān en Sa'adat Ali Faqih. [5] Mazahir Uloom wordt beschouwd als de tweede grote madrasa na Darul Uloom Deoband.

De eerste generatie docenten, op de oprichters na; omvatten, Aḥmad Hasan Kanpuri, Sa'adat Hussain Bihari, Sakhāwat Ali Ambethwi en Muḥammad Siddīq. De eerste generatie studenten zijn Khalil Ahmad Saharanpuri, Mushtāq Aḥmad Anbethwi en Qamruddīn Sahāranpuri.

In Muharram 1338 AH; het seminarie vestigde zijn Darul Ifta (het fatwa-instituut). De juristen van het seminarie omvatten Ashfāqur Rahmān Kāndhlawi, Mahmood Hasan Gangohi, Abdul Qayyūm Raipuri en Muḥammad Shuaib Bastawi.