Madrasa Mazahir ul uloom

Mazahir Uloom (جامعہ مظاہر علوم، سہارنپور‎) to islamskie seminarium znajdujące się w Saharanpur w stanie Uttar Pradesh. Rozpoczęty w listopadzie 1866 przez Sa'ādat Ali Faqīh i dalej rozwijany przez Mazhara Nanautawi i Ahmada Ali Saharanpuri; jest uważane za drugie najbardziej wpływowe i najważniejsze seminarium Deobandi w Indiach. Najwcześniejsi absolwenci seminarium to słynny uczony hadisów Khalil Ahmad Saharanpuri.

Seminarium podzieliło się w 1983 roku na Mazahir Uloom Jadeed i Mazahir Uloom Waqf Qadeem. Obecnymi rektorami są odpowiednio Muhammad Aaqil Saharanpuri i Muḥammad Saeedi.

Mazāhir Uloom został założony jako „Mazhar Uloom”; 9 listopada 1866 roku, sześć miesięcy po założeniu seminarium Deoband. Jego założycielami są Ahmad Ali Saharanpuri, Mazhar Nanautawi, Qādhi Fazlur Rahmān i Sa’adat Ali Faqih. Mazahir Uloom jest uważany za drugą główną madrasę po Darul Uloom Deoband.

Nauczyciele pierwszego pokolenia, oprócz założycieli; Aḥmad Hasan Kanpuri, Sa'adat Hussain Bihari, Sakhawat Ali Ambethwi i Muḥammad Siddīq. Do uczniów pierwszego pokolenia należą Khalil Ahmad Saharanpuri, Mushtāq Aḥmad Anbethwi i Qamruddīn Sahāranpuri.

W Muharram 1338 AH; seminarium założyło swój Darul Ifta (instytut fatwy). Prawnicy seminarium to Ashfāqur Rahmān Kāndhlawi, Mahmood Hasan Gangohi, Abdul Qayyūm Raipuri i Muhammad Shuaib Bastawi.