Manusmriti Sanskrit

De wetten van de Grote Wijze Manu of de Manusmriti zijn voor het eerst beschikbaar in doorzoekbare vorm in deze applicatie.

Manusmriti - De wetten van Manu:

De Manusmṛiti (Sanskriet: मनुस्मृति), ook gespeld als Manusmruti, is een oude juridische tekst onder de vele Dharmaśāstra's van het hindoeïsme. Het was een van de eerste Sanskrietteksten die in 1776 door Sir William Jones in het Engels werd vertaald en werd door de Britse koloniale regering gebruikt om de hindoewet te formuleren. Het kan worden beschouwd als 's werelds eerste grondwet omdat het wetten bevat met betrekking tot samenleving, belastingen, oorlogvoering, enz.

Meer dan vijftig manuscripten van de Manusmriti zijn nu bekend, maar de vroegst ontdekte, meest vertaalde en veronderstelde authentieke versie sinds de 18e eeuw is het "Kolkata (voorheen Calcutta) manuscript met Kulluka Bhatta-commentaar". De moderne wetenschap stelt dat deze veronderstelde authenticiteit onjuist is, en de verschillende manuscripten van Manusmriti die in India zijn ontdekt, zijn inconsistent met elkaar en in zichzelf, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid over de authenticiteit ervan, invoegingen en interpolaties die in latere tijden in de tekst zijn gemaakt.

De metrische tekst is in het Sanskriet, wordt op verschillende manieren gedateerd uit de 2e eeuw BCE tot de 3e eeuw CE, en het presenteert zichzelf als een verhandeling die wordt gegeven door Manu (Svayambhuva) en Bhrigu over dharma-onderwerpen zoals plichten, rechten, wetten, gedrag, deugden en anderen. De bekendheid van de tekst verspreidde zich buiten Bharat (India), lang voor het koloniale tijdperk. De boeddhistische wetten uit het middeleeuwse tijdperk van Myanmar en Thailand worden ook toegeschreven aan Manu, en de tekst heeft invloed gehad op eerdere hindoe-koninkrijken in Cambodja en Indonesië.

De wetten van Manu

George Bühler, vertaler

(Heilige Boeken van het Oosten, Volume 25)

Ref: https://www.sacred-texts.com/hin/manu.htm