Ashanti songs

Najbardziej celebrowana za tęsknoty za pieśniami miłosnymi i haczykami, ale równie zdolna do używania swojego gładkiego, słodkiego, bezowego głosu, aby wygłaszać pełne udręki kinowe ballady, Ashanti stała się niemal nieuniknioną siłą pop-R&B w 2002 roku. Tydzień 30 marca tego roku , piosenkarka i autorka tekstów podążyła za Beatlesami jako jedyna artystka, która jednocześnie zajęła miejsca w pierwszej dziesiątce listy Billboard Hot 100 z jej pierwszymi trzema singlami. Wystąpiła w przebojach „Always on Time” Ja Rule, koleżanki z wytwórni Murder Inc. i „What's Luv?” Fat Joe, które zajęły czwartą i piątą pozycję, a jej debiutancki solowy singiel „Foolish” awansował na dziewiąte miejsce. Po przybyciu w następnym miesiącu jej album zatytułowany przez nią znalazł się na szczycie listy Billboard 200 na drodze do potrójnej platyny, statusu nagrodzonego Grammy. Po Chapter II (2003) Concrete Rose (2004) i The Declaration (2008) utrzymały swoją komercyjną pozycję, Ashanti rozstała się z Murder Inc. (aka The Inc.), tylko po to, by skomponować swój piąty album studyjny Top Ten z niezależnym wydany Waleczne serce (2014). Po tych sukcesach nastąpił wybór singli i głośnych wkładów do tytułów, od The Hamilton Mixtape (2016) po „Nasty” DaBaby (2020).

Szybcy i wściekli [oryginalna ścieżka dźwiękowa z filmu] Urodzona i wychowana na Long Island, Ashanti Douglas zaczęła występować, śpiewać i pisać piosenki w młodości. Swoją trwałą karierę aktorską rozpoczęła od ról w reklamach i niewymienionych w napisach występach w filmach Malcolm X i Who's the Man?, a także tańczyła w teledyskach. Jako gwiazda toru, ustanowiła rekord w trójskoku w Glen Cove High School i zaoferowano jej stypendium sportowe na studia w Hampton University. Ashanti zdecydowała się na kontynuowanie muzyki, a po tym, jak niektóre potencjalne kontrakty z wytwórniami nie powiodły się, zaprzyjaźniła się z Irvem Gottim w Murder Inc. Records. Przybyła w 2001 roku z udziałem w serialu „How We Roll” wytwórni Big Pun oraz „The Inc” Ja Rule'a. oraz „Always on Time” i „What's Luv?” Fat Joe, a także współtworzył „When a Man Does Wrong” do ścieżki dźwiękowej do filmu Szybcy i wściekli. „Always on Time” znalazł się na szczycie listy Hot 100 i „What's Luv?” osiągnęła numer dwa, zanim Ashanti dokonała swojego solowego przełomu z „Foolish”. Ballada znalazła się na pierwszym miejscu tuż po wydaniu w kwietniu 2002 roku albumu zatytułowanego „rodzic”. Ashanti, którego całość współtworzyła piosenkarka, trafiła prosto na szczyt listy Billboard 200 i zawierała jeszcze dwa hity z singlami „Happy” i „Baby”, które uplasowały się odpowiednio na ósmym i piętnastym miejscu. Ashanti pojawił się na kolejnym wpisie do pierwszej dziesiątki, Irv Gotti's „Down 4 U”. Pod koniec roku album zdobył potrójną platynę, a Ashanti zebrał nominacje do nagrody Grammy w czterech kategoriach: Najlepszy Nowy Artysta i Najlepszy Współczesny Album R&B, a także Najlepszy Rap/Sung Collaboration (za "Always on Time" i "What's Luv?" ") oraz Najlepszy Żeński Wokal R&B (za "Foolish"). Ashanti wygrał nagrodę dla najlepszego współczesnego albumu R&B podczas ceremonii w lutym.

Świąteczna passa Ashanti była daleka od zakończenia. Jej następca, Rozdział II, ukazał się w lipcu 2003 roku i znalazł się na szczycie Billboard 200. Przyniósł on hity z pierwszej dziesiątki z mocno kontrastującymi „Rock wit U (Aww Baby)” i „Rain on Me”, ten ostatni wyraźnie zmienił się w filmowa dusza z próbką z wersji Isaaca Hayesa klasyka Burt Bacharach/Hal David „The Look of Love” (podczas gdy jej poprzednie single emanowały bardziej słoneczną nostalgią z porcjami odgrzanych DeBarge i Gap Band). Ashanti została ponownie nominowana do Najlepszego Współczesnego Albumu R&B, Najlepszej Piosenki R&B („Rock wit U”) oraz Najlepszego Wokalnego Występu Kobiecego R&B („Rain on Me”). Boże Narodzenie Ashanti, głównie zestaw okładek, wypadło na czas na tegoroczny sezon świąteczny. Poprzedzony występami na singlach Ja Rule „Wonderful” i Lloyd („Southside”), a także zapowiedzianym przez ponury hit numer 13 „Only U”, Concrete Rose pojawił się w grudniu 2004 roku, wylądował na siódmym miejscu i został jej trzecią platyną. album.