Ashanti songs

Het meest gevierd vanwege haar verlangende liefdesliedjes en hooks, maar net zo goed in staat om haar zachte, zoete, meringue-achtige stem te gebruiken om gekwelde filmische ballads te leveren, werd Ashanti in 2002 een bijna onontkoombare pop-R&B-troep. De week van 30 maart van dat jaar , volgde de zangeres en songwriter de Beatles als enige tweede artiest die tegelijkertijd een plek in de top tien van de Billboard Hot 100 bezette met haar eerste drie singles die in de hitparade stonden. Ze was te horen op Murder Inc.'s "Always on Time" en Fat Joe's "What's Luv?", hits die de vierde en vijfde positie innamen, terwijl "Foolish", haar debuut solo-single, opklom naar nummer negen. Bij aankomst de volgende maand stond haar titelloze album bovenaan de Billboard 200 op weg naar driemaal platina, Grammy-winnende status. Nadat Chapter II (2003), Concrete Rose (2004) en The Declaration (2008) haar commerciële bekendheid hadden behouden, nam Ashanti afscheid van Murder Inc. (ook bekend als The Inc.), om haar vijfde Top Ten-studioalbum te scoren met het onafhankelijk vrijgegeven Braveheart (2014). Deze successen werden gevolgd door een reeks singles en spraakmakende bijdragen aan titels variërend van The Hamilton Mixtape (2016) tot DaBaby's "Nasty" (2020).

The Fast and the Furious [Original Motion Picture Soundtrack] Ashanti Douglas, geboren en getogen op Long Island, begon in haar jeugd op te treden, te zingen en liedjes te schrijven. Ze vestigde haar blijvende acteercarrière met rollen in commercials en niet-gecrediteerde optredens in Malcolm X en Who's the Man?, en danste in muziekvideo's. Als baanster vestigde ze het record voor het hinkstapspringen op Glen Cove High School en kreeg ze een atletiekbeurs aangeboden om naar de Hampton University te gaan. Ashanti koos ervoor om muziek te gaan maken, en nadat een aantal potentiële labeldeals mislukte, sloot ze zichzelf aan bij Irv Gotti bij Murder Inc. Records. Ze arriveerde in 2001 met optredens in Big Pun's "How We Roll", Ja Rule's "The Inc." en "Always on Time", en Fat Joe's "What's Luv?", en droegen "When a Man Does Wrong" bij aan de soundtrack van The Fast and the Furious. "Always on Time" stond bovenaan de Hot 100 en "What's Luv?" bereikte nummer twee voordat Ashanti haar solo-doorbraak maakte met 'Foolish'. De ballad ging naar nummer één net na de release van het titelloze moederalbum in april 2002. Ashanti, het geheel waarvan de zangeres meeschreef, ging regelrecht naar de top van de Billboard 200 en bevatte nog twee hits met "Happy" en "Baby", singles die respectievelijk op nummer acht en 15 uitkwamen. Tijdens deze vlaag van activiteit, verscheen Ashanti op nog een andere Top Tien-inzending, Irv Gotti's "Down 4 U." Tegen het einde van het jaar was het album driemaal platina en verzamelde Ashanti Grammy-nominaties in vier categorieën: Best New Artist en Best Contemporary R&B Album, samen met Best Rap/Sung Collaboration (voor "Always on Time" en "What's Luv? ") en Best Female R&B Vocal Performance (voor "Foolish"). Ashanti won de prijs voor Beste Hedendaagse R&B Album tijdens de ceremonie in februari.

Ashanti's Christmas Ashanti's hot streak was nog lang niet voorbij. Haar vervolg, Chapter II, werd uitgebracht in juli 2003 en stond bovenaan de Billboard 200. Het leverde Top Tien-hits op met de sterk contrasterende "Rock wit U (Aww Baby)" en "Rain on Me", de laatste een duidelijke verschuiving naar filmische soul met een sample van Isaac Hayes' versie van de Burt Bacharach/Hal David-klassieker "The Look of Love" (terwijl haar vorige singles zonniger nostalgie uitstraalden met porties opgewarmde DeBarge en de Gap Band). Ashanti werd opnieuw genomineerd voor Best Contemporary R&B Album, Best R&B Song ("Rock wit U") en Best Female R&B Vocal Performance ("Rain on Me"). Ashanti's Christmas, voornamelijk een coverset, kwam op tijd uit voor de feestdagen van dat jaar. Voorafgegaan door aanbevolen optredens op singles van Ja Rule "Wonderful" en Lloyd ("Southside"), en aangekondigd door de groezelige nummer 13 hit "Only U", verscheen Concrete Rose in december 2004, belandde op nummer zeven en werd haar derde platina album.