Tafsir Ibn Kathir English

Tafsir Ibn Kathir jest najbardziej znanym i akceptowanym wyjaśnieniem Koranu na całym świecie. Można w niej znaleźć najlepszą prezentację hadisów (opowiadań), historii i komentarza naukowego. Muzułmanie uważają go za najlepsze źródło oparte na Koranie i Sunny. Ta arabska praca obejmuje tysiące stron w pięciu tomach. Aby uwzględnić wszystkie odniesienia, Ibn Kathir zebrał również historie o hadisach i Izraelitach. Tafsir Ibn Kathir jest jednym z najbardziej wszechstronnych i kompletnych wyjaśnień Szlachetnego Koranu. W nim można znaleźć najlepszą prezentację hadisów, historii i komentarza naukowego. Wszystkie autentyczne wypowiedzi Proroka Mahometa (niech spoczywa w pokoju) są przedstawione w języku arabskim wraz ze znakami diakrytycznymi. Muzułmanie na całym świecie używają go jako zaufanego źródła Tafsiru z Koranu i Sunny. Jest to zasób, który powinny mieć wszystkie biblioteki lub osobiste kolekcje angielskich książek islamskich.

Staraliśmy się, aby aplikacja była jak najłatwiejsza do czytania dla użytkownika, jako łatwa i wygodna. Dołączyliśmy kilka podstawowych narzędzi i funkcji, aby aplikacja wyglądała jak prawdziwe książki drukowane.

✓ ☆ Tryb pełnego ekranu.

✓ ☆ Tryb nocny.

✓ ☆ Strona przypinania.

✓ ☆ Tryb czytania w poziomie, jak książki.

✓ ☆ Tryb czytania z przewijaniem w pionie.

✓ ☆ Szukaj według numeru strony.

✓ Udostępnianie zrzutów ekranu na Facebooku, Twitterze, WhatsApp i innych witrynach udostępniających.

In'Sha Allah ta aplikacja będzie pomocna w łatwym czytaniu tafsir ☺️ ☺️

O Autorze i Tafsirze:

Jego pełne imię brzmiało Abū l-Fidāʾ Ismāʿīl ibn ʿUmar ibn Kaṯīr (أبو الفداء إسماعيل بن عمر بن كثير) i miał laqab (epitet) ʿImād ad-Dنīn (عميا اللar). Jego rodzina wywodzi się z plemienia Kurejszów. Urodził się w Migdal, wiosce na obrzeżach miasta Busra, we wschodniej części Damaszku w Syrii, około AH 701 (AD 1300/1). [9] Uczył go Ibn Taymiyya i Al-Dhahabi.

Po ukończeniu studiów swoją pierwszą oficjalną nominację otrzymał w 1341 r., Kiedy wstąpił do komisji inkwizycyjnej utworzonej w celu ustalenia pewnych kwestii herezji. [4]

Ożenił się z córką Al-Mizziego, jednego z najwybitniejszych syryjskich uczonych tamtego okresu, co dało mu dostęp do elity naukowej. W 1345 roku został kaznodzieją (khatibem) w nowo wybudowanym meczecie w Mizza, rodzinnym mieście jego teścia. W 1366 roku awansował na stanowisko profesora w Wielkim Meczecie w Damaszku. [4] [10]

W późniejszym życiu stał się ślepy. [8] [10] Swoją ślepotę przypisuje pracy do późnych godzin nocnych nad Musnadem Ahmada Ibn Hanbala, próbując zmienić jego układ tematycznie, a nie narratorem. Zmarł w lutym 1373 r. (AH 774) w Damaszku. Został pochowany obok swojego nauczyciela Ibn Taymiyya. [11]