Lauryn Hill songs

Lauryn Hill บุกทะลวงกลุ่ม Fugees ที่ขายได้หลายระดับแพลตตินั่ม แต่ด้วยการแสดงเดี่ยวครั้งแรกของเธอในปี 1998 The Miseducation of Lauryn Hill นักร้อง นักแต่งเพลง แร็ปเปอร์ และโปรดิวเซอร์ได้สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในฐานะพลังสร้างสรรค์ด้วยตัวเธอเอง เธอประสบความสำเร็จในการรวมแร็พ โซล และเร้กเก้เป็นเสียงเอกพจน์ ผสมผสาน ยกระดับ และเสริมพลัง อัลบั้มนี้มักถูกอ้างถึงโดยศิลปินที่อายุน้อยกว่าว่าเป็นมาตรฐาน หลังจากประสบความสำเร็จ Hill กลายเป็นเรื่องลึกลับ ผลงานที่บันทึกของเธอจำกัดเฉพาะการแสดงสด การรวบรวมที่กระจัดกระจาย และการทำงานร่วมกันจำนวนหนึ่ง การเลิกรากับวงการบันเทิง รวมไปถึงประเด็นทางกฎหมายและการแสดงที่ไม่แน่นอน ไม่ได้ลดผลกระทบจากงานในยุค 90 ของเธอ

ฮิลไม่เคยใช้ RealityRaised ในเซาท์ออเรนจ์ รัฐนิวเจอร์ซีย์ โดยใช้เวลาในวัยเด็กของเธอในการฟังคอลเลคชันเพลงจากหลายรุ่นของพ่อแม่ของเธอ เธอเริ่มร้องเพลงตั้งแต่อายุยังน้อยและมีบทบาทเล็กน้อยทางโทรทัศน์ (เมื่อโลกหมุนไป) และในภาพยนตร์ (Sister Act II: Back in the Habit) สมาชิกภาพแบบเปิด/ปิดอีกครั้งใน Fugees เริ่มขึ้นเมื่ออายุ 13 ปี แต่มักถูกขัดจังหวะด้วยการแสดงและการลงทะเบียนเรียนที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย หลังจากพัฒนาผู้ติดตามในพื้นที่สามรัฐแล้ว การเปิดตัวครั้งแรกของกลุ่ม - อัลบั้ม Blunted on Reality ที่ได้รับความนิยมอย่างมาก แต่ไม่สม่ำเสมอในปี 1994 ถูกวางระเบิดและเกือบจะทำให้เกิดการเลิกรา แต่ด้วยเพลง The Score ที่ปล่อยแพลตตินั่มหลายรางวัลในปี 1996 วง Fugees ได้กลายเป็นหนึ่งในแร็พที่โด่งดังที่สุดจากซิงเกิลฮิตอย่าง Killing Me Softly, Ready or Not และ No Woman, No Cry

ฮิลล์ตามมาในเดือนสิงหาคม 2541 ด้วย The Miseducation of Lauryn Hill ซึ่งเป็นผลงานเดี่ยวครั้งแรกของเธอ นอกเหนือจากเพลง "Can't Take My Eyes Off You" ที่ร้องโดย Frankie Valli แล้ว แต่ละเพลงยังเขียนหรือร่วมเขียนโดย Hill อีกด้วย เธอยังได้รับเครดิตในการเรียบเรียงและผลิตทั้งอัลบั้ม ซึ่งมีภูมิหลังแบบโรงเรียนเก่าของเธอแพร่หลาย ทั้งในด้านดนตรี (เพลงเดี่ยวสไตล์ Motown ของ "Doo Wop [That Thing]") และเนื้อร้อง (ความคิดถึง "Every Ghetto" ทุกเมือง") เมื่อ Miseducation เริ่มครองชาร์ตมาอย่างยาวนานตลอดช่วงฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวปี 1998 ฮิลล์ก็กลายเป็นไอคอนสื่อระดับชาติ เนื่องจากนิตยสารต่างๆ ตั้งแต่ Time to Esquire ไปจนถึง Teen People ต่างแย่งชิงกันเพื่อเอาเธอขึ้นปก ภายในสิ้นปีนี้ เนื่องจากอัลบั้มนี้มีรายชื่อดีที่สุด เธอจึงได้รับเครดิตสำหรับบทบาทของเธอในการหลอมรวมฮิปฮอปเข้าสู่กระแสหลัก โมเมนตัมจบลงที่งาน Grammy Awards ในเดือนกุมภาพันธ์ 2542 ซึ่ง Hill ได้รับรางวัล 5 รางวัลจากการเสนอชื่อเข้าชิง 11 รายการของเธอ ได้แก่ Album of the Year, Best New Artist, Best Female R&B Vocal Performance, Best R&B Song และ Best R&B Album – มากที่สุด ตลอดไปสำหรับผู้หญิง ไม่นานหลังจากนั้น เธอได้เปิดตัวทัวร์ระดับประเทศที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงกับ OutKast แร็ปเปอร์ชาวแอตแลนตา

MTV Unplugged No. 2.0Hill ยังคงเดินหน้าสร้างอาชีพเดี่ยวของเธอ แม้ว่าจะเจออุปสรรคสำคัญบางอย่างก็ตาม เธอต้องเผชิญกับคดีฟ้องร้องจากนักดนตรีที่อ้างว่าพวกเขาถูกปฏิเสธไม่ให้เครดิตเต็มจำนวนสำหรับผลงานของพวกเขาในเรื่อง Miseducation ซึ่งเป็นเรื่องที่ได้รับการตัดสินจากศาลในที่สุด หลังจากโปรเจ็กต์ภาพยนตร์บางเรื่องล้มเหลว เธอถอยห่างจากวงการดนตรีขณะที่เธอเลี้ยงดูครอบครัวของเธอและบางส่วนถือว่าการที่เธอหายไปนั้นรู้สึกประนีประนอมมากเกินไป MTV Unplugged No. 2.0 แบบสองแผ่นปรากฏขึ้นในเดือนพฤษภาคม 2545 และบันทึกผลงานดิบๆ ที่เป็นส่วนตัวอย่างลึกซึ้ง เปิดตัวที่อันดับ 3 แต่หลุดจาก Billboard 200 อย่างรวดเร็ว ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า การบันทึกและการแสดงของเธอมีไม่บ่อยและไม่แน่นอน โดยเน้นที่งาน Block Party ของ Dave Chappelle ที่ Fugees ในปี 2013 เธอใช้เวลาเกือบสามเดือนในคุกในข้อหาเลี่ยงภาษี แต่กลับมีความกระตือรือร้นมากขึ้นหลังจากที่เธอได้รับการปล่อยตัว ในปีถัดมา สารคดีสวีเดนเรื่อง "Concerning Violence" ฉบับภาษาอังกฤษได้รับการเผยแพร่โดย Hill เป็นผู้บรรยาย เธอเป็นผู้อำนวยการสร้างและบันทึกเสียงเพลง 6 เพลงสำหรับการเปิดตัวในปี 2015 Nina Revisited: A Tribute to Nina Simone รวมถึงการตีความ "Feeling Good" และ "Black Is the Color of My Love Love's Hair"