The Divine Comedy

บทกวีมหากาพย์ของดันเต้เกี่ยวกับการเดินทางผ่านนรก ไฟชำระ และสวรรค์

The Divine Comedy เป็นบทกวีมหากาพย์ที่เขียนโดยกวีชาวอิตาลี Dante Alighieri ในช่วงต้นศตวรรษที่ 14 ได้รับการพิจารณาอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนึ่งในผลงานวรรณกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก บทกวีแบ่งออกเป็นสามส่วน: Inferno, Purgatorio และ Paradiso

นรก (นรก): ดันเต้เริ่มต้นการเดินทางในวันศุกร์ประเสริฐในปี 1300 หลงอยู่ในป่าอันมืดมิด เขาได้รับการนำทางโดยกวีชาวโรมัน เวอร์จิล ผ่านวงกลมทั้งเก้าแห่งนรก แต่ละวงกลมแสดงถึงความบาปที่แตกต่างกันและการลงโทษที่สอดคล้องกัน เมื่อลงไปลึกลงไป บาปก็จะรุนแรงมากขึ้น ซึ่งสะท้อนถึงความร้ายแรงของความผิด

Purgatorio (นรก): หลังจากโผล่ออกมาจากนรกแล้ว Dante และ Virgil ก็ปีนขึ้นไปบนภูเขาแห่ง Purgatory เนื้อหาในส่วนนี้แสดงถึงกระบวนการชำระให้บริสุทธิ์สำหรับดวงวิญญาณที่ถูกกำหนดไว้สำหรับสวรรค์ แต่ผู้ที่จะต้องชดใช้บาปของตนก่อน นรกแบ่งออกเป็นเจ็ดขั้น แต่ละขั้นสอดคล้องกับหนึ่งในบาปมหันต์เจ็ดประการ วิญญาณจะขึ้นไปบนภูเขาเมื่อได้รับการชำระให้บริสุทธิ์

Paradiso (สวรรค์): ในส่วนสุดท้าย ดันเต้ได้รับการนำทางโดยเบียทริซ ผู้หญิงที่เขารัก ผ่านทางสวรรค์ทั้งเก้า แต่ละทรงกลมแสดงถึงคุณธรรมที่แตกต่างกันและระดับความสุขและความใกล้ชิดกับพระเจ้าที่สูงขึ้น ในท้ายที่สุด ดันเต้ก็ไปถึง Empyrean ซึ่งเป็นสวรรค์สูงสุด ที่ซึ่งเขาได้สัมผัสกับภาพที่สวยงาม ซึ่งเป็นการเผชิญหน้าโดยตรงกับพระเจ้า

ตลอดการเดินทาง ดันเต้ได้พบกับบุคคลในประวัติศาสตร์และตำนาน ซึ่งสะท้อนถึงความยุติธรรม การไถ่บาป และสภาพของมนุษย์ The Divine Comedy ไม่เพียงแต่เป็นเรื่องราวของชีวิตหลังความตายเท่านั้น แต่ยังเป็นเรื่องราวเปรียบเทียบการเดินทางของดวงวิญญาณไปหาพระเจ้าอีกด้วย เป็นการผสมผสานองค์ประกอบของเทพนิยายคลาสสิก เทววิทยาคริสเตียน และปรัชญายุคกลาง ทำให้เกิดเรื่องราวเชิงสัญลักษณ์ที่ลึกซึ้งและเปี่ยมล้น