الطب النبوي ابن القيم AB

Nebevi Tıp, hicri sekizinci asır alimlerinden Şeyh İbn Kayyım el-Cevziyye'nin yazdığı bir kitaptır. 1292 yılında Şam'da doğmuş ve 1350 yılında vefat etmiştir. İbn Teymiyye döneminde İbn Teymiyye'ye eşlik etmiştir. Kitabında tıp kuralları, faydaları ve ender ilmi konular hakkında çok büyük faydalar yer alıyor. İbn Kayyim el-Cevziyye diyor ki: “Demek Peygamber (s.a.v.)'in hidayetinin bir parçasıydı, Allah ona salat ve selam versin, kendini tedavi etmek ve tavsiye etmek. Ancak bu, ne onun hidayetinden ne de ashabının (Akrabadhin) denilen bileşik ilaçları kullanma hidayetinden değildi. Bilakis onların ilaçlarının çoğu tekil halindeydi ve onlar Ona yardımcı olan veya suresini bozan şey tekile eklenmiş olabilir ve bu, Araplardan, Türklerden ve bir bütün olarak çöl insanlarına kadar her ırktan milletin ilacının çoğunluğudur, ancak bu konuyla ilgiliydi. Romalıların ve Yunanlıların bileşikleri ve Hindistan tıbbının çoğu tekildir.Doktorlar, gıdayla tedavi mümkün olduğunda bunun ilaca değiştirilmemesi gerektiği ve mümkün olduğunda basit olanla değiştirilmemesi gerektiği konusunda hemfikirdirler. komplekse dönüştürülmesin. Dediler ki: Gıda ve diyetle tedavi edilebilen her hastalık, ilaçla savuşturulmaya çalışılmaz. Dediler ki: Doktor ilaç vermekten hoşlanmamalı, çünkü eğer varsa. ilaç vücutta iyileştirdiği bir hastalık bulmaz veya ona uymayan bir hastalık bulamaz veya kendine uygun bir şey bulur ve onun niceliği veya niteliği onun için artar. Deney ustaları çoğunlukla kendilerini söz dağarcığıyla tedavi eden doktorlardır ve üç tıp grubundan biridir.