Mahabharat - महाभारत in Hindi

महाभारत हिन्दुओं का एक प्रमुख काव्य ग्रंथ है, जो स्मृति वर्ग में आता है. कभी कभी केवल "भारत" कहा जाने वाला यह काव्यग्रंथ भारत का अनुपम धार्मिक, पौराणिक, ऐतिहासिक और दार्शनिक ग्रंथ हैं. विश्व का सबसे लंबा यह साहित्यिक ग्रंथ और महाकाव्य, हिन्दू धर्म के मुख्यतम ग्रंथों में से एक है. इस ग्रन्थ को हिन्दू धर्म में पंचम वेद माना जाता है. यद्यपि इसे साहित्य की सबसे अनुपम कृतियों में से एक माना जाता है, किन्तु आज भी यह ग्रंथ प्रत्येक भारतीय के लिये एक अनुकरणीय स्रोत है. यह कृति प्राचीन भारत के इतिहास की एक गाथा है. इसी में हिन्दू धर्म का पवित्रतम ग्रंथ भगवद्गीता सन्निहित है. पूरे महाभारत में लगभग 1,10,000 श्लोक हैं, जो यूनानी काव्यों इलियड और ओडिसी से परिमाण में दस गुणा अधिक हैं.

हिन्दू मान्यताओं, पौराणिक संदर्भो एवं स्वयं महाभारत के अनुसार इस काव्य का रचनाकार वेदव्यास जी को माना जाता है. इस काव्य के रचयिता वेदव्यास जी ने अपने इस अनुपम काव्य में वेदों, वेदांगों और उपनिषदों के गुह्यतम रहस्यों का निरुपण किया हैं. इसके अतिरिक्त इस काव्य में न्याय, शिक्षा, चिकित्सा, ज्योतिष, युद्धनीति, योगशास्त्र, अर्थशास्त्र, वास्तुशास्त्र, शिल्पशास्त्र, कामशास्त्र, खगोलविद्या तथा धर्मशास्त्र का भी विस्तार से वर्णन किया गया हैं.

Mahabharat (Sanskritçe: महाभारतम्, Mahābhāratam, [məɦaːbʱaːrət̪əm] telaffuz edilir) eski Hindistan'da iki büyük Sanskritçe destanları biri diğer Ramayana ediliyor.

Mahabharat Kurukşetra Savaş ve kaurava ve Pandava prenslerinin kaderi destansı anlatımıdır. Aynı zamanda, ya puruṣārtha dört "yaşam hedefleri" ile ilgili bir tartışma olarak, felsefi ve adanmışlık materyaller içermektedir. Mahabharat'da başlıca eserler ve öyküleri arasında Bhagavadgita, Damayanti, Ramayana'nın kısaltılmış versiyonu hikayesi ve genellikle kendi başlarına eserleri olarak kabul Ṛṣyasringa hikayesi vardır.

Geleneksel olarak, Mahabharat'da yazarlık Vyasa atfedilir. tarihsel büyüme ve kompozisyon katmanları çözülmeye birçok girişimlerde bulunuldu. destanı kökenleri muhtemelen 8. ve 9. yüzyıllarda M.Ö. arasına denk olsa metnin eski korunmuş parçaları, yaklaşık 400 M.Ö. daha değil çok daha eski olduğu düşünülmektedir. Metin muhtemelen erken Gupta dönemi (c. 4. yüzyıl CE) tarafından son şeklini ulaşmıştır. başlığı "Bharata'lı hanedanının büyük bir masalı" olarak tercüme edilebilir. Mahabharata kendisine göre masalı basitçe Bharata denilen 24,000 ayet daha kısa sürümünden uzatılır.

işin özünde hikaye o Hastinapura, Kuru klan tarafından yönetilen krallık tahtı için bir hanedan mücadelesinin olduğunu. mücadeleye katılmak ailesinin iki kollateral dalları kaurava ve Pandava vardır. Kaurava ailesi, Duryodhana, büyüğü kaurava kıdemli şube olmasına rağmen, Yudhishthira, büyüğü Pandava gençtir. Hem Duryodhana ve Yudhishthira iddia tahtı miras doğrultusunda birinci olmak.

mücadelesi Pandava'ları sonuçta galip olduğu Kurukshetra büyük savaş ile sonuçlanacak. Savaş karmaşık akrabalık ve dostluk çatışmaları, aile sadakat ve görev doğru olanı öncelikli olacak örneklerini yanı sıra converse üretir.

Mahabharat kendisi cennete Pandava kardeşlerin Krishna ölümünden ve onun hanedanının daha sonraki uç ve çıkış ile sona erer. Ayrıca Kali Yuga, büyük değerler ve soylu fikirler ufalanmış olan insanlığın dördüncü ve son yaş, Hindu çağının başlangıcıdır ve kullanıcıların şu aksiyon, ahlâk ve fazilet tamamen eriyince yöneliyoruz.