Prayer of Jesus

İsa'nın Duası - Kalbin Duası - Günlük Dualar ve Nimetler

İsa'nın Duası - Kalbin Duası - Günlük Dualar ve Nimetler

Dua olarak da bilinen İsa Duası, özellikle Doğu kiliselerinde saygı gören ve savunulan kısa formüllü bir duadır: "Tanrı'nın Oğlu Rab İsa Mesih, günahkar bana merhamet et." Dua, Ortodoks Kilisesi tarihi boyunca geniş çapta öğretilmiş ve tartışılmıştır.

Havariler İsa'ya, "Rab, bize dua etmeyi öğret" (Luka 11:1) dediler. Hepimizin Allah'tan dilediği bir istektir. Yaşayan duanın gizemine nasıl gireceğiz? Dudaklarımızla tekrarlanan duadan – dışsal bir eylem olarak duadan – içsel varlığımızın bir parçası olan, zihnimizin ve kalbimizin Kutsal Üçlü ile gerçek bir birleşimi olan duaya nasıl ilerleyebiliriz? Duayı sadece yaptığımız bir şey değil, olduğumuz bir şey haline nasıl getirebiliriz? Çünkü dünyanın ihtiyacı olan budur: Ara sıra dua edenlere değil, sürekli dua edenlere.

On iki yaşlarındayken bir vaazda hiç unutmadığım bir hikaye duydum. Sanırım bu, Curé d'Ars tarafından anlatılan bir hikaye ama vaiz onun adını söylemedi. Bir zamanlar her gün birkaç saatini kilisede geçiren yaşlı bir adam varmış. "Orada ne yapıyorsun?" diye sordu arkadaşları. 'Dua ediyorum' diye cevap verdi. 'Dua!' diye haykırdılar. "Tanrı'dan isteyeceğin çok şey olmalı." Yaşlı adam biraz öfkeyle, "Tanrı'dan hiçbir şey istemiyorum" dedi. "Ne yapıyorsun o zaman?" dediler. Ve yaşlı adam, "Otururum ve Tanrı'ya bakarım, Tanrı da oturur ve bana bakar" diye yanıtladı.

On iki yaşındayken, duanın takdire şayan bir tasviri olduğunu düşündüm ve bugün de öyle düşünüyorum. Ama bu derin anlamda duayı nasıl edineceğiz, basit bakışın duasını, Tanrı ile kendim arasında kişisel bir karşılaşmanın olduğu duayı? Nasıl başlayalım?

Öğrencilerinin, 'Bize dua etmeyi öğret' çağrısına yanıt olarak, Mesih onlara Rab'bin Duasını verdi; ve bu gerçekten tüm dualarımız için modeldir. Yine de, her yerde Hıristiyanlar tarafından kullanılan Rab'bin Duası'nın yanında, Ortodoks Kilisesi içinde yaşayan, içsel dua arayan herkese özellikle tavsiye edilen başka bir dua yolu daha vardır; ve bu İsa Duasıdır. Bu, sık sık tekrarlanan kısa bir duadır ve en yaygın olarak 'Tanrı'nın Oğlu Rab İsa Mesih, bana merhamet et' şeklindedir. çok kısa ve aniden ortaya çıktı.'

İsa'nın Duası tam da böyle bir "ok duası"dır. Örneğin, Peder John Main'in hareketinde kullanılan bir başka 'ok duası' Maranatha, 'Rabbimiz, gel' ifadesidir (1 Co 16:22). İsa'nın Duası, bundan özellikle Kutsal Adı 'İsa' merkezli olması bakımından farklıdır ve ayırt edici değeri burada yatmaktadır. İsa'daki yaşamımızın düzenli bir parçası olarak sadakatle kullanıldığında, İsa Duası bizi gerçekten de yaşlı adamın bahsettiği İlahi Varlık duygusuna getirebilir: 'Oturup Tanrı'ya bakıyorum...'

Yalnızlık deneyimi ve kişinin kendi kalbinde Tanrı'yı ​​içten araması, insanı sessizliğe götürür. Bu düşünce boşluğunda, arzuları sakinleştirin ve bedeni sakinleştirin, her zaman aranan Varlığı aydınlatın. Tarihsel eremitizm kökünü bu sonsuzluğa ve bu dünyadan özgürlüğe duyulan bu özlemde bulur. Cennet, tam da bu gerçekle dünyayı bakışlarıyla değiştiren münzevinin içinde şu anda mevcuttur. Kalbin bu yalnızlığı, ille de insanların ayrılığından değil, her halükarda ilahi varlığa dikkat eden bir yaşamdan kaynaklanmaktadır. İlk Hıristiyan topluluklarının özgün ruhunu anonim sessizliklerinde canlı tutan şehirli keşişler de böyle yaşar; herkesten uzak oldukları kadar Mesih'e de yakındırlar.