Shri Premanand Ji Maharaj

Pujya Maharaj Ji, mütevazı ve son derece dindar (सात्विक) Brahmin (Pandey) bir ailede doğdu ve adı Aniruddh Kumar Pandey idi. Akhri Köyü, Sarsol Block, Kanpur, Uttar Pradesh'te doğdu.

Büyükbabası bir Sanyaasi'ydi (सन्यासी) ve genel ev ortamı son derece adanmış, son derece saf ve sakindi. Babası Shri Shambu Pandey adanmış bir insandı ve sonraki yıllarda Sanyaas'ı (सन्यास) kabul etti. Annesi Shrimati Rama Devi çok dindardı ve tüm azizlere büyük saygı duyuyordu. Her ikisi de düzenli olarak Sant-Seva (संत सेवा) ve çeşitli adanmışlık hizmetleriyle meşguldü. Ağabeyi, tüm ailenin dinleyip değer vereceği Shrimad Bhagvatam'dan (श्रीमद् भागवतम्) ayetler okuyarak ailenin ruhani havasını güçlendirdi. Kutsal ev ortamı, onun içinde gizlenmiş gizli ruhsal kıvılcımı yoğunlaştırdı.

Bu adanmış aile geçmişi göz önüne alındığında, Maharaj Ji çok genç yaşta çeşitli dualar (चालीसा) okumaya başladı. 5. sınıftayken Gita Press Yayını, Shri SukhSagar'ı okumaya başladı.

Bu hassas yaşta hayatın amacını sorgulamaya başladı. Anne baba sevgisinin sonsuz olup olmadığı ve eğer değilse, o zaman neden geçici olan mutlulukla meşgul olacağı düşüncesi onu etkiledi. Okulda okumanın ve materyalist bilgi edinmenin önemini ve bunun hedeflerini gerçekleştirmesine nasıl yardımcı olacağını sorguladı. Cevap aramak için SHRI RAM JAI RAM JAI JAI RAM (श्री राम जय राम जय जय राम) ve SHRI KRISHNA GOVIND HARE MURARI (ि्री कृषॗ कृषॗ) zikretmeye başladı. न्द हरे मुरारी).

9. sınıfa geldiğinde, Tanrı'ya giden yolu keşfederek ruhani bir yaşam sürmeye kararlı bir şekilde karar vermişti. Bu asil amaç için ailesinden ayrılmaya hazırdı. Fikirlerini ve kararını annesine bildirdi. Maharaj Ji, on üç yaşında genç bir sabah erkenden saat 3'te insan hayatının ardındaki gerçeği ortaya çıkarmak için evinden ayrıldı.

Bir Brahmchari ve Sanyaas Diksha Olarak Yaşam:

Maharaj Ji, Naisthik Brahmcharya'ya (नैष्ठिक ब्रह्मचर्य) inisiye edildi. AnandSwaroop Brahmchari olarak adlandırıldı ve daha sonra Sanyaas'ı kabul etti. MahaVakya'yı kabul ettiğinde ona Swami Anandashram adı verildi.

Maharaj Ji, bedensel bilincin üzerine çıkmak için katı ilkeleri izleyerek tam bir feragat hayatı sürdü. Bu süre zarfında hayatta kalması için yalnızca Aakashvriti'yi (आकाश वृति) kabul etti, bu da herhangi bir kişisel çaba göstermeden yalnızca Tanrı'nın merhametinin sunduğu şeyi kabul etmek anlamına gelir.

Manevi bir arayış içinde olan Maharaj Ji, bir Ashram'ın hiyerarşik hayatını asla kabul etmediği için hayatının çoğu Ganj nehrinin kıyısında geçti. Çok geçmeden Ganj onun ikinci annesi oldu. Açlığı, kıyafetleri veya hava durumunu umursamadan Ganj Ghatlarında (Assi-Ghat ve Haridwar ile Varanasi arasındaki diğerleri) dolaştı. En çetin kış aylarında bile, Ganj'da üç kez banyo yapmaktan hiç vazgeçmedi. Günlerce yemek yemeden oruç tutardı ve vücudu soğuktan titrerdi ama tamamen "The Ultimate" (हर छन ब्रह्माकार वृति) meditasyonuna dalmıştı. Sanyaas'tan birkaç yıl sonra, Lord Shiva tarafından usulüne uygun olarak kutsandı.

Daha sonra, bir azizden gelen bir ilham, onu Swami Shri SriRam Sharma tarafından düzenlenen bir Raas Lila'ya katılmaya ikna etti. Bir ay boyunca Raas Lila'ya katıldı. Sabahları Shri Chaitanya Mahaprabhu'nun oyunlarını ve geceleri Shri ShyamaShyam'ın Raas Lila'sını izlerdi. Yalnızca bir ay içinde bu Lilaları izlemeye o kadar kapıldı ve ilgi duydu ki, onlarsız bir hayat sürmeyi hayal bile edemedi. Bu bir ay hayatının dönüm noktası oldu. Daha sonra Swami Ji'nin tavsiyesi üzerine ve Shri Narayan Das Bhaktmali'nin (बक्सर वाले मामाजी) bir öğrencisinin yardımıyla Maharaj Ji, Vrindavan'ın kalbini sonsuza kadar çalacağını bilmeden Mathura'ya giden bir trene bindi.