វេយ្យាករណ៍ខ្មែរភាគ២

វេយ្យាករណ៍ ខ្មែរ, វេយ្យាករណ៍ខ្មែរភាគ២,

ពាក្យវេយ្យាករណ៍ គឺជាពាក្យសំស្ក្រឹតហៅថា វៃយាករណ ឬ វ្យាករណ មានន័យថាធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់, ឲ្យប្រាកដ, ការពន្យល់, ពាក្យអធិប្បាយ, ពាក្យដោះស្រាយ ជាដើម។ ហេតុដូច្នេះវេយ្យាករណ៍ គឺជាក្បួនខ្នាតសម្រាប់រៀបរៀង ភាសាឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ ងាយស្រួលក្នុងការប្រើប្រាស់ ជៀសវាងការប្រើទៅមានកំហុស។

តាមការស្រាវជ្រាវ របស់ភាសាវិទូឃើញថា ភាសាទាំងអស់មានប្រហែល ៦០០០ភាសា។ នៅក្នុងភាសាខ្លះ មានវេយ្យាករណ៍ ហើយអ្នកប្រាជ្ញខ្លះថា គ្មានវេយ្យាករណ៍ ដូចជាភាសាចិន។ រីឯភាសាង់គ្លេស មានវេយ្យាករណ៍បន្តិចបន្តួច។ ទោះបីជាអ្នកភាសាវិទូមានទស្សនៈដូចគ្នាក៏ដោយ ក៏យើងអាចធ្វើការសន្និដ្ឋានបានថា គ្រប់ភាសាទាំងអស់តែងតែមានវេយ្យាករណ៍ គ្រាន់តែតិច ឬ ច្រើន ដូចករណីភសាថា គ្មានវេយ្យាករណ៍នោះ តែបើយើងសង្កេតទៅឃើញថាភាសាចិន មានសញ្ញាមានសូរសម្លេង កត្តានេះហើយគឺជាលក្ខណៈវេយ្យាករណ៍។

១.ហេតុអ្វីបានត្រូវរៀន វេយ្យាករណ៍?

-យើងសិក្សាវេយ្យាករណ៍ព្រោះថា វេយ្យាករណ៍គឺជាការសិក្សាអំពីភាសា។ អាចធ្វើឲ្យយើងដឹងអំពីវិធីសាស្ត្រផ្សេងៗ និងក្បួនច្បាប់របស់ភាសានិមួយៗ។

២.គោលបំណង៖

វេយ្យាករណ៍ជាមុខវិជ្ជាឯកទេសមួយដែលជួយឲ្យសិស្សចេះសរសេរអក្ខរាវិរុទ្ធ ចេះនិយាយប្រើពាក្យពេចន៍ បង្កើតឃ្លាប្រយោគបានសមស្រប ក្នុងទំនាក់ទំនងផ្ទាល់មាត់ក្ដី សំបុត្រក្ដី ឬអត្ថបទដែលយើងហៅថាតែងសេចក្ដីក្ដី។ ម្យ៉ាងទៀត ការសិក្សាវេយ្យាករណ៍ខ្មែរ នាំឲ្យសិស្សមើលឃើញសម្បត្តិវប្បធម៌ ដែលបុព្វបុរសបុរាណាចារ្យរបស់យើង បានបង្កើតចងក្រងក្បួនខ្នាត សម្ដៅបម្រើផលប្រយោជន៍នៃការរស់នៅ របស់ប្រជាជនយើង។

ថ្នាក់​ទី​ ១២

កម្រិត:វិទ្យាល័យ

មុខវិជ្ជា:ភាសាខ្មែរ

មុខវិជ្ជាសំខាន់ៗ:ភាសា

ប្រភេទឯកសារ:ឯកសារបង្រៀន & ឯកសារផ្សេងៗ