Brian McKnight songs

برایان مک کایت یکی از ثابت قدم ترین و ماندگارترین هنرمندان بزرگسال R&B معاصر ، با اولین پلاتین خود برایان مک کایت (1992) به سمت پایان دوره جدید جک سوینگ پرش کرد و از آن زمان تاکنون از طرف Exodus طرفداران طرفدار خود را حفظ کرده است. (2020) ، به عنوان آلبوم نهایی وی از مواد کاملاً اصلی ، معرفی شد. مک کونیت چه به تنهایی نویسندگی و تهیه کنندگی باشد و چه با همکاری با افرادی مانند دیدی ، اندرویدز و تیم و باب ، موفقیت تجاری متوسطی را کسب کرده است - که توسط چهار آلبوم برتر متوالی برای Motown برجسته شده است - بدون اینکه کاملاً سوپراستار شود. این ، به همراه شخصیتی فرومایه و کاتالوگ سنگین بر روی مواد جذاب و عمدتا ملایم ، به دوام مک کونیت کمک کرده است. این خواننده رکورد گرمی را برای 17 نامزدی بدون برد ثبت کرده است.

برایان مک کایت که اهل بوفالو است ، در خانواده ای بزرگ شد که موسیقی به طور طبیعی به وجود آمد. او به همراه اعضای خانواده نزدیکش در گروه کر کلیسا حضور داشت که توسط پدربزرگش اداره می شد. مک کایت ژانرهای دیگر موسیقی را در خانه جستجو کرد. در اوایل نوجوانی ، او جاه طلبی های موسیقی خود را با ساختن مواد سازنده به کار گرفت و نواختن چندین ساز را آموخت. وی گروهی را تشکیل داد و اجرای اصلی خود را در مکانهای محلی آغاز کرد. در سن 18 سالگی ، مک کونیت یک قرارداد انتشار را امضا کرد ، و هنگامی که گروه برادر بزرگترش کلود ، Take 6 ، قرارداد ضبط با یک برچسب بزرگ را امضا کرد ، بیشتر الهام گرفت.

بورلی هیلز ، 90210 نوار McKnight پس از ارسال نسخه های نمایشی به شرکت های مختلف ضبط ، علاقه رئیس جمهور مرکوری رکوردز ، اد اکستین را به خود جلب کرد ، وی چنان تحت تأثیر صدا قرار گرفت که هنرمند جوان ظرف دو هفته به امضا رسید. اولین اکران McKnight در عطارد "The Way Goes Goes" بود که در سال 1992 در رده 11 جدول R & B / هیپ هاپ بیلبورد قرار گرفت. مک کایت با همکاری براندون بارنز (قبلاً از Byrne & Barnes) آهنگ و نویسندگی این آهنگ را بر عهده داشت ، در حالی که غول های جلسه مانند Louis Johnson (باس) و Wah Watson (گیتار) به ساز سازی کمک می کردند. آلبوم والدین با همین عنوان به شماره 58 بیلبورد 200 رسید و قدرت ماندگاری کافی برای پلاتین شدن را داشت. سهام مک کایت در سال بعد با "Love Is" ، دوئت ضبط شده با ونسا ویلیامز برای موسیقی متن فیلم بورلی هیلز ، 90210 ، بالاتر رفت. به عنوان تک آهنگ ، در شماره 100 داغ به رتبه سه رسید و نامزد گرمی در گروه بهترین اجرای پاپ توسط Duo یا گروهی با Vocal.

من تو را به یاد می آورم بجای پیگیری سریع ، مک کونیت آلبوم دوم خود را به یاد نمی آورم ، من تو را به یاد می آورم ، تا سال 1995 منتشر نکرد. اولین آلبوم او که به ده نفر برتر جدول R & B / هیپ هاپ رسید ، حاوی یک جفت بود از 20 آهنگ برتر R & B / هیپ هاپ: جلدی از "عشق دیوانه" ساخته ون موریسون و "نسبتاً پایین" نسبتاً معاصر. رابین تیکه ، پیش از شهرت ، تحسین او چنان عمیق شد که دوستانش به شوخی "برایان مک وایت" لقب گرفتند ، یکی از آهنگهای دیگر آلبوم را نوشت. در هر زمان که در سال 1997 منتشر شد ، مک کایت با همکاری با استادان دیدی و آهنگ صدای خود را به صدا درآورد. محصول اول "شما باید مال من باشید (وقت خود را تلف نکنید)" ، که ماس را ارائه می دهد و به 20 لیست از 100 داغ منتقل می شود. اگرچه Anytime ضبط های نامزد گرمی را با "The Only One for Me" و "Anytime" به رخ کشید. "خود ، و در نهایت به دو پلاتین تبدیل شد ، McKnight به Motown نقل مکان کرد. مرحله دوم پربار او در سال 1998 با آلبوم کریسمس بیت لحم آغاز شد. Back at One در سال 1999 با آهنگ تیتراژ خود موفق به کسب شماره دو پاپ شد. این اولین آلبوم پاپ Top McKnight نیز بود و برای گروه Grammy در گروه بهترین آلبوم R&B حضور داشت. بار دیگر ، مک کایت دارای دو آهنگ نامزد گرمی در دسته های جداگانه بود. مدت کوتاهی پس از آن وضعیت سه پلاتین دنبال شد.