Brian McKnight songs

Brian McKnight, een van de meest consistente en duurzame volwassen hedendaagse R&B-artiesten, sprong in tegen het einde van het nieuwe jack swing-tijdperk met zijn platina-debuut Brian McKnight (1992), en hij heeft sindsdien een toegewijde schare fans behouden, helemaal tot aan Exodus (2020), aangekondigd als zijn laatste album met volledig origineel materiaal. Of hij nu in zijn eentje schrijft en produceert of samenwerkt met onder meer Diddy, the Underdogs en Tim & Bob, McKnight heeft matig commercieel succes gehad - met als hoogtepunt vier opeenvolgende Top Tien-albums voor Motown - zonder ooit echt een superster te worden. Dit, samen met een nuchtere persoonlijkheid en een catalogus met veel boeiend en overwegend zacht materiaal, heeft ervoor gezorgd dat McKnight lang meegaat. De zanger heeft een Grammy-record voor 17 nominaties zonder overwinning.

Brian McKnight, geboren in Buffalo, groeide op in een gezin waar muziek vanzelfsprekend was. Samen met zijn directe familieleden zat hij in het kerkkoor, dat geleid werd door zijn grootvader. McKnight verkende thuis andere muziekgenres. In zijn vroege tienerjaren oefende hij zijn muzikale ambities uit door instrumentaal materiaal te componeren en leerde hij verschillende instrumenten te bespelen. Hij vormde een band en begon zijn originelen op lokale podia op te voeren. Op 18-jarige leeftijd kreeg McKnight een uitgeversdeal en werd hij verder geïnspireerd toen de groep van zijn oudere broer Claude, Take 6, een platencontract tekende bij een groot label.

Beverly Hills, 90210 Na het versturen van demo's naar verschillende platenmaatschappijen, trok de band van McKnight de aandacht van Mercury Records-president Ed Eckstine, die zo onder de indruk was van het geluid dat de jonge artiest binnen twee weken een contract kreeg. McKnight's eerste release op Mercury was "The Way Love Goes", dat in 1992 piekte op nummer 11 in de R&B/hiphop-hitlijst van Billboard. McKnight schreef en produceerde het nummer samen met Brandon Barnes (voorheen van Byrne & Barnes), terwijl sessiegiganten als Louis Johnson (bas) en Wah Watson (gitaar) hielpen met instrumentatie. Het titelloze moederalbum bereikte nummer 58 op de Billboard 200 en had genoeg uithoudingsvermogen om platina te worden. McKnight's aandeel steeg het jaar daarop met 'Love Is', een duet opgenomen met Vanessa Williams voor de soundtrack van Beverly Hills, 90210. Uitgegeven als single, bereikte het nummer drie op de Hot 100 en verdiende het een Grammy-nominatie in de categorie van Beste popuitvoering door een duo of groep met zang.

I Remember You In plaats van een vervolg te haasten, bracht McKnight zijn tweede album, I Remember You, pas in 1995 uit. Zijn eerste album dat de top tien van de R&B/hiphop-hitlijst bereikte, bevatte ook een paar van Top 20 R&B/hiphop-singles: een cover van Van Morrisons 'Crazy Love' en het relatief eigentijdse 'On the Down Low'. Een pre-fame Robin Thicke, wiens bewondering zo diep ging dat hij door vrienden gekscherend de bijnaam "Brian McWhite" kreeg, schreef mee aan een van de andere nummers van het album. Op Anytime, uitgebracht in 1997, schudde McKnight zijn geluid door zijn samenwerking met Diddy en Trackmasters. De eerste produceerde "You Should Be Mine (Don't Waste Your Time)", met Mase en bereikte de Top 20 van de Hot 100. Hoewel Anytime opschepte over Grammy-genomineerde opnames met "The Only One for Me" en "Anytime " zelf, en uiteindelijk dubbel platina werd, verhuisde McKnight naar Motown. Zijn vruchtbare tweede fase begon in 1998 met het kerstalbum Bethlehem. Back at One leverde in 1999 een nummer twee pophit op met het titelnummer. Het was ook McKnight's eerste Top Ten-popalbum en was genomineerd voor een Grammy in de categorie Beste R&B-album. Nogmaals, McKnight had twee nummers die voor een Grammy genomineerd waren in aparte categorieën. Kort daarna volgde de triple-platina-status.