Dinamika Peradaban Islam

آشنایی با تاریخ تمدن اسلامی

از قدیم الایام تا به امروز در مورد فرهنگ اسلامی که پیوسته در حال توسعه است، نتایج زیادی حاصل شده است، مثلاً در تاریخ زندگی حضرت محمد (ص) که اسلام را در این جهان گسترش داده است. شخصیت های زیادی را می بینیم که تمام زندگیشان وقف دین خدا بوده است و او را فردی می دانیم که بسیار فکر می کرد و به جامعه جدی می اندیشید، پیامبر با صلابت و استحکام شخصیت خود افکار و آداب و اخلاق را تغییر داد. از مردم عرب . او یک فرد بی ادب را به فردی متمدن تبدیل می کند.

کلمه تاریخ در زبان عربی تاریخ نامیده می شود که از نظر زبان به معنای تعیین دوره است. در حالی که طبق اصطلاح به معنای «اطلاعاتی است که در گذشته یا در گذشته بین آنها اتفاق افتاده است. در حالی که درک زیر به عنوان گزارشی از رویدادهای گذشته که در گزارش های مکتوب و در گستره وسیعی گنجانده شده است، معنای تاریخی می بخشد و موضوع موضوعات تاریخی همیشه سرشار از تجربیات مهم در مورد پیشرفت کل وضعیت جامعه خواهد بود. . از این رو، به گفته سید قطب «تاریخ، حوادث نیست، بلکه تفسیر این رویدادها و درک روابط واقعی و غیر واقعی است که همه اجزا را در هم می آمیزد و به آن پویایی زمان و مکان می بخشد».

با خروج از درک تاریخ همانطور که در بالا ذکر شد، تمدن اسلامی ترجمه ای از کلمه عربی الحضره الاسلامیه است. این کلمه عربی اغلب با فرهنگ اسلامی به اندونزیایی ترجمه می شود. «فرهنگ» در زبان عربی التسقافه است. در اندونزی، مانند کشورهای عربی و غربی، هنوز افراد زیادی هستند که مترادف دو کلمه "فرهنگ" و "تمدن" هستند. فرهنگ نوعی بیان درباره روح عمیق یک جامعه است.

در حالی که مظاهر پیشرفت مکانیکی و فناوری بیشتر به تمدن مربوط می شود. اگر فرهنگ بیشتر در هنر، ادبیات، دین و اخلاق منعکس شود، تمدن در سیاست، اقتصاد و فناوری منعکس می‌شود. به گفته کوئنتجارانینگرات، فرهنگ حداقل سه شکل دارد.

فرم ایده آل، یعنی شکل فرهنگ به عنوان مجموعه ای از ایده ها، ایده ها، ارزش ها، هنجارها، مقررات و غیره.

شکل رفتار، یعنی شکل فرهنگ به عنوان یک فعالیت رفتاری الگودار پیچیده انسان در جامعه.

شکل اشیا، یعنی شکل فرهنگ به عنوان ابژه کار. در حالی که اصطلاح تمدن معمولاً برای اجزا و عناصر یک فرهنگ تصفیه شده و زیبا به کار می رود.

در تعریف تمدن، مراد از اسلام است که بر پیامبر اسلام نازل شده است که ملت عرب را که در اصل عقب مانده، جاهل، ناشناخته و از سوی سایر ملل نادیده گرفته شده بود، به ملتی توسعه یافته و به سرعت در حال توسعه تبدیل کرد. جهان، پرورش یک فرهنگ و تمدن واحد که در تاریخ بشر تا کنون بسیار مهم است.