Kitab Al Mawaqif Walmukhotobat

از جمله مطالبی که مطرح می کند

درباره توحید

خداوند بنده خود را می خواند. (قص.الانسیلقاق 84.6 را بفهمید).

«ای بنده، تو چیزی نداری جز آنچه من بخواهم از آن تو باشم. نه تو مالک خودت هستی، زیرا من خالق هستم و نه مالک بدنت، پس من او هستم که او را شکل دادم، فقط با کمک من می توانی بایستی و با «کلام من» به این دنیا می آیی».

«ای بنده! بگو معبودى جز الله نيست، سپس بر راه راست استوار باش، پس معبودى جز من نيست. و هیچ وجود حقیقی جز من نیست و هر چیزی غیر از من از یاری دست من و از دمیدن روح من است.

«ای بنده! همه چیز از آن من است، برای من و برای من، هرگز آنچه را که من است غصب نکن. همه چیز را به من برگردان، قطعاً بازگشت تو را با دست خود خواهم پذیرفت و با رحمت خود بر آن خواهم افزود. همه چیز را به من بسپار، من قطعا تو را از همه چیز نجات خواهم داد.

بدان که بنده مورد اعتماد من کسی است که هر چیزی را غیر از من به من برمی گرداند. با نگاهی تیزبین به من بنگر که چگونه توزیع می کنم، حتماً می بینی که بخشش و امتناع دو صورت نامگذاری شده اند، تا بدین ترتیب مرا بشناسی.»

«هی بنده! همانا تو مرا پیش از گسترش دنیا دیده ای و می دانی چه کسانی را دیده ای. و به سوی من باز خواهی گشت. من همه چیز را برای تو آفریدم و پرده (حجاب) را بر تو لنگر انداختم. سپس با پرده خود پوشانده شدی، سپس من تو را با خودهای دیگر پوشاندم، آنجا که خودهای دیگر تو و خود را صدا زدند و برای من حجاب شدند. بعد از همه اینها، من دوباره پشت همه آن ها ظاهر شدم و از پشت همه آن ها خودم را معرفی کردم. من به تو می گویم که من خالق هستم، من آفریدگار همه اینها هستم و تو را خلیفه (حاکم بر روی زمین) بر همه اینها قرار دادم و بدان که همه اینها امانتی است که به تو سپرده شده است. . و امین ملزم به استرداد آن است.

پس بعد از اینکه به من اعتماد کردی خودت را بررسی کن، آیا همه چیز را به من برگردانده ای؟ و آیا به پیمانی که با من بسته بودی عمل کردی؟؟؟؟

«و... هر که به عهد خود با خدا وفا کند، خداوند به او پاداش بزرگی خواهد داد».

(سوره الفتخ 48:1).

«و إِنَّا... ما اوّلَ أَمْرُ أَدَمُ فَأَمْرَهُ فَأَمْرُهُ وَ لَا أَیْدَهُ مَا أَوْلَیْهِ».

(قس ثها 20:115)

«سلام بنده!!! من همه این چیزها را برای تو آفریدم، پس چگونه حاضرم اگر خودت را وقف آن چیزها کنی. همانا من شما را از تکیه بر هیچ چیز (غیر من) نهی می کنم، زیرا به شما حسادت می کنم».

"سلام بنده!!!! من نمی خواهم خودت را وقف هیچ چیز کنی، حتی امیدت به بهشت، زیرا در واقع... من تو را فقط برای خودم خلق کردم. تا در کنار من باشی؛ در طرفی که هیچ طرفی وجود ندارد و جایی که هیچ کجا وجود ندارد.

من تو را به الگوی تصویر خود آفریدم، تنها، مجرد، شنوا، بینا و خواستار و سخنگو. و من تو را قادر می سازم که نام من را تاجالینیا (اعلام) کنی، و... مکانی برای مراقبت من.»

«تو هدف نگاه من هستی... هیچ حائلی بین من و تو نیست.

شما دوستانی هستید که با من در یک مجلس نشسته اید، پس هیچ مانعی بین من و شما نیست.

"هی بنده!! بین من و تو چیزی نیست... من به تو نزدیکترم، پس به من نگاه کن، زیرا دوست دارم به تو نگاه کنم».