Sahih Muslim

صحیح مسلمان مجموعه ای از حدیث است که توسط امام مسلم بن الحجج النصاری (rahimahullāh) تهیه شده است. مجموعه او یکی از معتبر ترین مجموعه سنت پیامبر (ص) است و همراه با صاحاح البخاری صحیحیان یا دو صحیح را تشکیل می دهد. این شامل حدود 7500 هدیث (با تکرار) در 57 کتاب است.

نویسنده زیستی:

امام نام کامل مسلمان ابو الحسین مسلمان ابن الحجج بن مسلم بن وارات القصیری الینسابوری (206-261 AH / 821-875 AD) است. امام مسلم، همانگونه که نشان می دهد ناسبا، متعلق به قبایل قصیر اعراب است، که از نژاد بزرگ ربیع است.

او در سال 206/821 در نیسبور (نیشاپور) متولد شد. والدین او افراد صالحه بودند که چنین ذهنیتی ناپایدار را در ذهن خود گذاشتند که او زندگی خود را به عنوان یک فرد مبتلا به خدای تلخ گذراند و همیشه به مسیر عدالت پیوست. امام مسلمان به طور گسترده به جمع آوری حدیث در عربستان، مصر، سوریه و عراق سفر کرد، جایی که او در سخنرانی برخی از برجسته مححدی از زمان خود شرکت کرد: اسحاق ب. رحوايه، احمد ب. هانبال، عبیدالله القاروری، قیطا بن سعید، عبدالله بن ماسلامه، هارمالا بن یحیی و دیگران. پس از اتمام تحصیلات او در نیشاپور مستقر شد. در آنجا او با امام البخاری تماس گرفت. امام مسلمان با شناخت امام البخاری تحت تأثیر قرار گرفت که او تا پایان عمر خود را در آغوش گرفت. محمد ابن یحیی الجهعلی یکی دیگر از موحدانی است که بر مسلمان اثر می گذارد و او به طور منظم سخنرانی می کرد، اما هنگامی که اختلاف نظر بین محمد بن عبدالله یحیی و امام بخاری در مورد ایجاد قرآن کریم به دشمنی تشدید شده است؛ امام مسلمان در کنار امام بخاری و رها محمد بن الحسن Yahya در مجموع. بنابراین او شاگرد واقعی امام البخاری بود.

او بسیاری از کتاب ها و رساله ها را در حدیث نوشت، اما مهم ترین آثار او مجموعه (جمعی) صحیحی است. او در ابتدا کتاب خود «مصطفی صصحه» را نام برد و در کتاب خود عنوان کرد که نویسنده چنین کتابی را در پاسخ به سوال یکی از دانش آموزانش نوشته است.

امام مسلمان دقیقا 300 هزار حدیث را جمع آوری کرده و پس از بررسی دقیق آنها تنها 4000 حبس را حفظ نمودند، که حقیقتا کامل شد. او به تالیف خود یک مقدمه بسیار روشنگرانه اشاره کرد که در آن برخی از اصولی را که او در انتخاب موادش دنبال کرده بود مشخص کرد. امام مسلمان به بسیاری از ارزش های دیگر خود به شاخه های مختلف ادیان حدیث اعتقاد دارد و اکثر آنها حتی تا امروز نیز حفظ می شوند. در میان این کیتپ المسدد الكبیر، الله الرضاء، جمیع كبری، كیتاب، الاسما و الكان، كيتب الألال، كيتابل الويدان بسيار مهم است.

روش های طبقه بندی و علامت گذاری:

امام مسلمان بسیاری از اصول علم حدیث را رعایت کرده است، که توسط آموزگار بزرگ امام بخاری آن را نادیده گرفته (شاید خداوند هر دو آنها را رحمت کند).

مسلمان امام تنها سنت هایی را که معتقد به رسول خدا (ص) بودند، تنها به گونه ای معتبر و معتبر مورد رسیدگی قرار می دادند که با روایت های دیگر که با اعتماد به نفس به طور صریح پذیرفته شده بودند، هماهنگی کامل داشتند از نقصان آزاد بودند. او راویان و راویان را به سه سطح تقسیم کرد:

1. کسانی که کاملا معتبر هستند در حافظه و شخصیت خود را بدون هیچ کمبود. آنها شناخته شده بودند صادقانه و قابل اعتماد هستند.

2. افراد دارای حافظه و کمال کمتر از مقوله قبلی، هنوز هم قابل اعتماد و آگاه هستند، و نه دروغگو با هر اندازه. نمونه هایی از افرادی که در این دسته قرار دارند عبارتند از: 'آتا بن سعید' و 'لایت ابن ابی سلیم'.

3. افرادی که صداقت آنها موضوع اختلاف یا حتی بحث بود. امام مسلمان با این افراد نگران نبود. نمونه هایی از این دسته عبارتند از: عبدالله بن ماسارو و محمد بن سعید المسلوب.

http://afrogfx.com/Appspoilcy/com.MuslimRefliction.SahihMuslim-privacy_policy.html