Moby Dick Herman Melville

Ishmael beschrijft Moby Dick met twee prominente witte gebieden rond "een eigenaardig sneeuwwit gerimpeld voorhoofd en een hoge, piramidevormige witte bult", de rest van zijn lichaam bestaat uit strepen en vlekken tussen wit en grijs. De exacte afmetingen van het dier worden nooit gegeven, maar de roman beweert dat de grootste potvissen een lengte van negentig voet kunnen bereiken (groter dan enige officieel geregistreerde potvis) en dat Moby Dick mogelijk de grootste potvis is die ooit heeft geleefd. Achab vertelt de bemanning dat de White Whale kan worden herkend omdat hij een ongebruikelijke tuit heeft, een misvormde kaak, drie gaatjes in zijn rechterbot en verschillende harpoenen in zijn zij van mislukte jachten.[4] Toch houdt Ismaël vol dat wat de walvis met "natuurlijke terreur" begiftigde, die "ongekende, intelligente kwaadaardigheid" was die hij in zijn aanvallen had getoond. Toen hij vluchtte voordat hij "achtervolgers verhief", waarbij hij elk symptoom van alarm gaf, draaide hij zich plotseling om en duwde hun boten aan splinters of dreef ze terug naar hun schip. Wat de White Whale's "helse voorgevoel van wreedheid" leek, dat elke verminking of dood die hij veroorzaakte niet volledig werd beschouwd als die van een "onintelligente agent". Hij beet Achabs been af ​​en liet Achab hem "wilde wraakzucht" zweren. Ismaël wordt echter achtervolgd door een 'naamloze horror' die zo 'mystiek en bijna onuitsprekelijk' is dat hij het nauwelijks kon uitdrukken; het was "de witheid van de walvis die me vooral verschrikte".

Aan het einde van de roman vernietigt Moby Dick de Pequod. Achab en de bemanning zijn verdronken, met uitzondering van Ismaël. De roman zegt niet of Moby Dick het overleeft of niet.