Surah Qamar

Soerat al-Qamar (Arabisch: سورة القمر, "The Moon") is de 54ste soera van de Koran met 55 ayat. Sommige verzen verwijzen naar de splitsing van de maan. "Qamar" (قمر), betekenend "" Moon" in het Arabisch, is ook een veel voorkomende naam onder moslims.

Al-Qamar, betekent "maan" in het Arabisch, is een belangrijke titel voor sura 54. voorbode van de onvermijdelijke Dag des Oordeels, dat degenen die geloven van de ongelovigen-degenen die bestemd zijn om het Paradijs en degenen die zijn voorbestemd om de Hel zullen verdelen . Omdat deze Mekkaanse soera's belangrijkste thema draait om het lot van de ongelovigen, de symbolische gebruik van de maan is bedoeld om de ongelovigen hun dreigende lot in het eerste vers te waarschuwen, als “het uur nadert; de maan gesplitst”. [1] Bovendien, de wassende maan fungeert als een belangrijke symbool van de islam en dus, in dit geval, kan het belang van de opkomende religie aan te duiden, zoals de maancyclus te bepalen de structuur van de islamitische kalender.

Soera 54 geheel Mekkaans, als vers “demonstreren complex referentie en veeleisende grammaticale verbindingen met omliggende vers”. [3] Inderdaad, het is een mengsel van uitroep verklaringen en retorische vragen gericht Mohammed, dat nog een andere verwijzing naar Mekka aard van de sura's. Dat God richt zich rechtstreeks op Muhammad met persoonlijke voornaamwoorden, “u” en “uw” [4] en onderscheidt de ongelovige publiek uit zijn persoonlijke adressen te Mohammed met “zij” en “zij” [4] sterk geeft aan dat de islam was nog in de ontwikkelingsfase fase en dat God heeft nog geen verbijzonderd publiek aan te pakken. In plaats daarvan, God waarschuwt alleen Mohammed van de mogelijke antwoorden die zullen voortvloeien uit zijn pogingen om Zijn boodschap en de daaruit voortvloeiende straf die Hij zal toebrengen aan degenen die weigeren te geloven verspreiden. Officieel is deze soera verondersteld om de zevenendertigste soera geopenbaard aan Mohammed, zoals de Egyptische chronologie aangeeft. [5] Nöldeke echter nummers deze soera als de negenenveertigste chronologische sura. Het verschil in numerieke volgorde is misschien vanwege het verschil in Mekkaanse en Medinese soera in elke editie. Bijvoorbeeld, de Egyptische chronologie geeft aan dat er achtentachtig Mekkaanse soera's en zesentwintig Medina soera's; dat Noldeke chronologie verdeelt de Mekkaanse periode in drie, met achtenveertig de eerste, eenentwintig in de tweede en eenentwintig in de derde naast vierentwintig Medinaanse suras.

Dit sura richt duidelijk zijn boodschap in de richting van de ongelovigen in Mekka. Sterker nog, het heeft betrekking op thema's van afwijzing, de waarheid, en straf, die allemaal in de verhalen van de vorige volkeren worden aangepakt. De verhalen van het volk van Noach, de mensen van ‘Ad, het volk van Thamoed, het volk van Lot, en het volk van Pharao vertegenwoordigen tijden waarop een volk weigerde om het woord van de bovengenoemde boodschappers geloven; dus, leed ze Gods toorn. Elke eenheid volgt een vergelijkbaar patroon: eerst, God beschrijft de weigering van de volkeren te geloven en de daaruit voortvloeiende straf voor de weigering om Zijn waarschuwingen te accepteren. Zoals Carl Ernst schrijft in Het lezen van de Koran, soera's uit de midden tot eind Mekkaanse periode volgt een “driedeling,” waarin men observeert een “ringstructuur, beginnend en eindigend met parallelle secties” van goddelijke lof, zware bedreigingen voor de ongelovigen, en fervent bevestigingen van de openbaring. Deze onderdelen boekensteun een iets grotere middendeel, dat “typisch een verhaal van voorspelling en strijd.” [7] Aldus lijkt deze Mekkaanse soera begin Mekka periode verbinden met de later als sporen van de kortere, meer positieve suras kan zijn te vinden in het bijzonder de verzen, die “krachtige eed formuleringen” lijken en het genereren van angst bij degenen die niet volledig het islamitische geloof kan aanvaarden.