ওসমানীয় খিলাফাত | Otoman

পনের শতাব্দীতে সামরিক ও অর্থনৈতিক শক্তিতে অটোমানরা ছিল জগতের শ্রেষ্ঠ সাম্রাজ্য। এশিয়া ছাড়াও সুদূর দক্ষিণপূর্ব ইউরোপেও প্রাধান্য ছিল অটোমান সুলতানদের। একটা সময় পূর্ব ও উত্তর আফ্রিকাও তাদের দখলে চলে যায়। ইতিহাস বিখ্যাত দানিয়ুব নদীর তীরবর্তী অঞ্চল থেকে শুরু করে নীল নদ অবধি প্রসারিত অটোমান সাম্রাজ্যের শক্তিশালী সামরিক বাহিনী, লাভজনক অর্থনৈতিক অঞ্চল, বিখ্যাত সব স্থাপনা এবং জ্যোতির্বিদ্যার সুদূরপ্রসারী উন্নতি বিশ্বের অন্যসব সম্রাটের ঈর্ষার কারণ ছিল।

আমরা খুব সহজে যেন পড়া যায় এই জন্য এই এপ্যটি করেছি। কিছু প্রয়োজনীয় টুলস সংযোজন করেছি। আশা করি ভালো একটা অ্যাাপ হিসেবে পাবেন এটা। আপনাদের পরামর্শ একান্ত কাম্য।

Funkcje aplikacji

✓ ☆ Tryb pełnego ekranu.

✓ ☆ Tryb nocny.

✓ ☆ Strona przypinania.

✓ ☆ Tryb czytania w poziomie, jak książki.

✓ ☆ Tryb czytania z przewijaniem w pionie.

✓ ☆ Szukaj według numeru strony.

✓ ☆ Udostępnianie zrzutów ekranu na Facebooku, Twitterze, WhatsApp i innych witrynach udostępniających.

Imperium Osmańskie było państwem, które kontrolowało większość południowo-wschodniej Europy, Azji Zachodniej i Afryki Północnej od XIV do początku XX wieku. Została założona pod koniec XIII wieku w północno-zachodniej Anatolii w mieście Söğüt (dzisiejsza prowincja Bilecik) przez turkomańskiego przywódcę plemienia Osmana. Po 1354 roku Turcy wkroczyli do Europy, a wraz z podbojem Bałkanów osmański beylik został przekształcony w imperium transkontynentalne. Osmanowie zakończyli Cesarstwo Bizantyjskie podbiciem Konstantynopola w 1453 roku przez Mehmeda Zdobywcę.

W XVI i XVII wieku, u szczytu swojej potęgi, za panowania Sulejmana Wspaniałego, Imperium Osmańskie było wielonarodowym, wielojęzycznym imperium kontrolującym większość Europy Południowo-Wschodniej, Europy Środkowej, Azji Zachodniej, części Europy Wschodniej, Kaukazu. , Afryka Północna i Róg Afryki. [20] Na początku XVII wieku imperium obejmowało 32 prowincje i liczne państwa wasalne. Niektóre z nich zostały później wchłonięte przez Imperium Osmańskie, podczas gdy innym przyznano różne typy autonomii na przestrzeni wieków. centrum interakcji między światem wschodnim i zachodnim przez sześć wieków. Chociaż kiedyś sądzono, że imperium weszło w okres upadku po śmierci Sulejmana Wspaniałego, pogląd ten nie jest już popierany przez większość historyków akademickich. XVII i przez większą część XVIII wieku. Jednak podczas długiego okresu pokoju od 1740 do 1768 r. Osmański system wojskowy pozostawał w tyle za europejskimi rywalami, imperiami Habsburgów i Rosji. W konsekwencji Turcy ponieśli ciężkie klęski militarne na przełomie XVIII i XIX wieku, co skłoniło ich do zainicjowania kompleksowego procesu reform i modernizacji znanego jako Tanzimat. W ten sposób w ciągu XIX wieku państwo osmańskie stało się znacznie potężniejsze i bardziej zorganizowane, pomimo dalszych strat terytorialnych, zwłaszcza na Bałkanach, gdzie pojawiło się wiele nowych państw. Po zamachu stanu z 1913 r. radykalny Komitet Unii i Postępu do władzy, imperium sprzymierzyło się z Niemcami, licząc na ucieczkę przed dyplomatyczną izolacją, która przyczyniła się do jego ostatnich strat terytorialnych i tym samym przystąpiła do I wojny światowej po stronie państw centralnych. Podczas gdy Imperium było w stanie w dużej mierze utrzymać się w czasie konfliktu, walczyło z wewnętrznym sprzeciwem, zwłaszcza z arabską rewoltą w swoich arabskich posiadłościach. W tym czasie rząd osmański dokonał ludobójstwa na Ormianach, Asyryjczykach i Grekach.

Klęska Imperium i zajęcie części jego terytorium przez mocarstwa sprzymierzone w następstwie I wojny światowej doprowadziły do ​​jego rozbioru i utraty jego terytoriów na Bliskim Wschodzie, które zostały podzielone między Wielką Brytanię i Francję.