이스라엘의 역사(성서시대부터 현재까지)

Współczesny Izrael znajduje się w przybliżeniu na miejscu starożytnych królestw Izraela i Judy. Ten region (znany również jako ziemia Izraela i Palestyny) jest miejscem narodzin religii hebrajskiej i Abrahama i obejmuje święte miejsca w judaizmie, chrześcijaństwie, islamie, samarytanizmie, Druzach i wierze Baja.

Ziemia Izraela była zamieszkana przez różne imperia, ale w dużej mierze była żydowska, od około 1000 pne przed III wiekiem naszej ery.

Region stopniowo stał się chrześcijaninem po trzecim wieku, a po muzułmańskim podboju Lewantu przez siedem stuleci, był w dużej mierze muzułmaninem, po islamizacji Palestyny. Było to centrum konfliktu między chrześcijaństwem a islamem w latach 1096–1291 i było częścią pierwszego sułtanatu mameluckiego od końca krzyżowców do podboju Anglii w 1917 r., A następnie syryjskiej prowincji Imperium Osmańskiego.

Pod koniec XIX wieku pojawił się żydowski ruch narodowy Syjonizm. Brytyjczycy zajęli terytorium osmańskie w Lewancie, po czym ogłoszono ostrzał z I wojny światowej, ustanowienie samorządu palestyńskiego i wzrost Aliji (imigracja Żydów do ziemi Izraela). Powstał konflikt. Niepodległość Izraela w 1948 r. Charakteryzowała się masową migracją z Europy i krajów islamskich do Izraela oraz z Izraela do Arabów, a następnie rozległe starcia między Arabami a Izraelem. Obecnie około 43% Żydów na świecie mieszka w Izraelu, największej społeczności żydowskiej na świecie.

Od 1970 r. Stany Zjednoczone są głównym sojusznikiem Izraela. W 1979 r. Podpisano niełatwy egipsko-izraelski traktat pokojowy na podstawie porozumienia Camp David. W 1993 r. Izrael podpisał Porozumienie Oslo I z Palestyńską Organizacją Wyzwolenia, a następnie ustanowiono Palestyńską Władzę Państwową i Porozumienie pokojowe Izrael-Jordania z 1994 r. Pomimo wysiłków na rzecz zamknięcia traktatu pokojowego konflikt nadal odgrywa ważną rolę w izraelskim i międzynarodowym życiu politycznym, społecznym i gospodarczym.

Izraelska gospodarka była w dużej mierze państwem socjalistycznym do 1970 roku i była zdominowana przez socjaldemokratów. Później gospodarka izraelska stopniowo przeszła na gospodarkę kapitalistyczną i wolnorynkową, częściowo utrzymując systemy opieki społecznej.