이스라엘의 역사(성서시대부터 현재까지)

อิสราเอลยุคใหม่ตั้งอยู่ในสถานที่ของอาณาจักรโบราณของอิสราเอลและยูดาห์ ภูมิภาคนี้ (หรือเรียกอีกอย่างว่าดินแดนแห่งอิสราเอลและปาเลสไตน์) เป็นแหล่งกำเนิดของศาสนาฮิบรูและอับราฮัมและรวมถึงสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในศาสนายูดายคริสต์ศาสนาอิสลามสะมาเรียนิยม Druze และศรัทธาบาฮา

ดินแดนแห่งอิสราเอลถูกครอบครองโดยอาณาจักรต่าง ๆ แต่ส่วนใหญ่เป็นชาวยิวจากประมาณ 1,000 ปีก่อนคริสต์ศักราชที่สาม

ภูมิภาคทยอยกลายเป็นคริสเตียนหลังจากศตวรรษที่สามและหลังจากการพิชิตมุสลิมของลิแวนต์เป็นเวลาเจ็ดศตวรรษมันก็เป็นมุสลิมส่วนใหญ่หลังจากอิสลามแห่งปาเลสไตน์ มันเป็นจุดสนใจของความขัดแย้งระหว่างศาสนาคริสต์และศาสนาอิสลามระหว่าง 1096 และ 1834 และเป็นส่วนหนึ่งของมัมลุคสุลต่านคนแรกจากปลายแซ็กซอนถึงการพิชิตอังกฤษในปี 1917 จากนั้นเป็นจังหวัดของซีเรียของจักรวรรดิออตโตมัน

ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ชาวไซออนนิสม์แห่งชาติขบวนการชาวยิวก็ปรากฏตัวขึ้น อังกฤษยึดครองดินแดนออตโตมันในลิแวนต์ตามด้วยการประกาศสงครามโลกครั้งที่หนึ่งการยิงการจัดตั้งรัฐบาลปาเลสไตน์ด้วยตนเองและการเพิ่มขึ้นของยาห์ (การอพยพของชาวยิวไปยังดินแดนอิสราเอล) ความขัดแย้งเกิดขึ้น ความเป็นอิสระของอิสราเอลในปี 1948 มีลักษณะการโยกย้ายครั้งใหญ่จากยุโรปและประเทศอิสลามไปยังอิสราเอลและจากอิสราเอลไปยังอาหรับตามด้วยการปะทะกันอย่างกว้างขวางระหว่างอาหรับและอิสราเอล วันนี้ประมาณ 43% ของชาวยิวทั่วโลกอาศัยอยู่ในอิสราเอลชุมชนชาวยิวที่ใหญ่ที่สุดในโลก

ตั้งแต่ปี 1970 สหรัฐอเมริกาเป็นพันธมิตรที่สำคัญของอิสราเอล ในปีค. ศ. 1979 สนธิสัญญาสันติภาพของอิสราเอล - อิสราเอลได้ลงนามในข้อตกลง Camp David ในปี 1993 อิสราเอลได้ลงนามในข้อตกลงออสโล 1 กับองค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์ตามด้วยการจัดตั้งอำนาจรัฐปาเลสไตน์และข้อตกลงสันติภาพอิสราเอล - จอร์แดนปี 1994 แม้จะมีความพยายามที่จะปิดสนธิสัญญาสันติภาพ แต่ความขัดแย้งยังคงมีบทบาทสำคัญในอิสราเอลและชีวิตทางการเมืองสังคมและเศรษฐกิจระหว่างประเทศ

เศรษฐกิจของอิสราเอลส่วนใหญ่เป็นรัฐสังคมนิยมจนถึงทศวรรษ 1970 และถูกครอบงำโดยพรรคเดโมแครต ต่อมาเศรษฐกิจของอิสราเอลค่อย ๆ เปลี่ยนไปสู่ระบบทุนนิยมและตลาดเสรีโดยรักษาระบบสวัสดิการสังคมบางส่วน