이스라엘의 역사(성서시대부터 현재까지)

اسرائیل مدرن تقریباً در محل پادشاهی های باستانی اسرائیل و یهودا قرار دارد. این منطقه (همچنین به عنوان سرزمین اسرائیل و فلسطین نیز شناخته می شود) زادگاه ادیان عبری و ابراهیم است و مکانهای مقدس در یهودیت ، مسیحیت ، اسلام ، ساماریتاریسم ، دروزی و ایمان بجا را شامل می شود.

سرزمین اسرائیل از حدود هزار سال قبل از میلاد قبل از قرن سوم میلادی توسط امپراطوری های مختلفی سکونت داشته اما عمدتا یهودی بوده است.

این منطقه پس از قرن سوم به تدریج مسیحی شد و پس از فتح مسلمانان به مدت هفت قرن ، به دنبال اسلامی شدن فلسطین ، عمدتاً مسلمان شد. این مرکز تمرکز درگیری بین مسیحیت و اسلام بین سالهای 1096 و 1291 بود و بخشی از اولین مملوک سلطانیت از پایان جنگهای صلیبیون تا فتح انگلیس در سال 1917 و سپس استان سوریه امپراتوری عثمانی بود.

در اواخر قرن نوزدهم جنبش ملی صهیونیسم یهودی پدید آمد. انگلیسی ها قلمرو عثمانی ها را در لوانت اشغال کردند و پس از آن اعلامیه شلیک جنگ جهانی اول ، تأسیس خودگردان فلسطین و افزایش علیها (مهاجرت یهودیان به سرزمین اسرائیل). درگیری بوجود آمده است. استقلال اسرائیل در سال 1948 با مهاجرت گسترده از اروپا و کشورهای اسلامی به اسرائیل و از اسرائیل به اعراب و به دنبال آن درگیری های گسترده بین اعراب و اسرائیل مشخص شد. امروز حدود 43٪ از یهودیان جهان در اسرائیل زندگی می کنند ، بزرگترین جامعه یهودیان جهان.

از سال 1970 ایالات متحده متحد اصلی اسرائیل بوده است. در سال 1979 پیمان صلح مصر و اسرائیل براساس توافقنامه کمپ دیوید امضا شد. در سال 1993 ، اسرائیل توافق نامه اسلو اول را با سازمان آزادی بخش فلسطین به امضا رساند ، و به دنبال آن قدرت دولت فلسطین و توافقنامه صلح اسرائیل و اردن در سال 1994 به امضا رسید. با وجود تلاش برای بستن پیمان صلح ، درگیری همچنان نقش مهمی در زندگی سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی اسرائیل و بین المللی دارد.

اقتصاد اسرائیل تا دهه 1970 تا حدود زیادی یک کشور سوسیالیستی بود و تحت سلطه سوسیال دموکراتها بود. بعداً ، اقتصاد اسرائیل به تدریج به سمت اقتصاد سرمایه داری و بازار آزاد تغییر یافت و تا حدی سیستم های رفاه اجتماعی را نیز حفظ کرد.