Hippocrates [Book]

Hipokrates z Kos ( / h ɪ p ɒ k r ə t í oo / ; grecki : Ἱπποκράτης ὁ Κῷος , translit. Hippokrátēs ho Kôios ; ok. 460 - ok. 370 pne), znany również jako Hipokrates II , był greckim lekarzem okresu klasycznego, uważanym za jednego z najwybitniejszych postaci w historii medycyny. Tradycyjnie nazywany jest „ojcem medycyny” w uznaniu jego trwałego wkładu w tę dziedzinę, takiego jak stosowanie prognoz i obserwacji klinicznych, systematyczna kategoryzacja chorób lub formułowanie teorii humoralnej. Szkoła medycyny Hipokratesa zrewolucjonizowała medycynę starożytnej Grecji, ustanawiając ją jako dyscyplinę odrębną od innych dziedzin, z którymi była tradycyjnie związana ( teurgii i filozofii ), ustanawiając w ten sposób medycynę jako zawód.

Jednak osiągnięcia pisarzy Korpusu Hipokratesa, praktyków medycyny Hipokratesa i działania samego Hipokratesa były często mylone; tak więc bardzo niewiele wiadomo o tym, co Hipokrates faktycznie myślał, pisał i robił. Hipokrates jest powszechnie przedstawiany jako wzór starożytnego lekarza i przypisuje się mu ukucie przysięgi Hipokratesa, która jest nadal aktualna i używana do dziś. Przypisuje mu się również znaczny postęp w systematycznych badaniach medycyny klinicznej, podsumowując wiedzę medyczną z poprzednich szkół i przepisując praktyki lekarzom za pośrednictwem Korpusu Hipokratesa i innych dzieł. Historycy zgadzają się, że Hipokrates urodził się około rok 460 pne na greckiej wyspie Kos; inne informacje biograficzne mogą być jednak nieprawdziwe.

Soranus z Efezu, grecki lekarz z II wieku [6], był pierwszym biografem Hipokratesa i jest źródłem większości osobistych informacji o nim. Późniejsze biografie znajdują się w Sudzie z X wieku naszej ery oraz w pracach Johna Tzetzesa, które pochodzą z XII wieku naszej ery. Hipokrates jest wspomniany mimochodem w pismach dwóch współczesnych: Platona, w Protagoras i Phaedrus [8] oraz w Polityce Arystotelesa, które pochodzą z IV wieku pne. [9]

Soranus napisał, że ojcem Hipokratesa był Heraklides, lekarz, a jego matką była Praxitela, córka Tizane. Jego uczniami byli dwaj synowie Hipokratesa, Tessalos i Draco oraz jego zięć Polibos. Według Galena, późniejszy lekarz, Polybus, był prawdziwym następcą Hipokratesa, podczas gdy Tessalos i Draco mieli syna o imieniu Hipokrates (Hipokrates III i IV).

Soranus powiedział, że Hipokrates uczył się medycyny od swojego ojca i dziadka (Hipokrates I) oraz studiował inne przedmioty u Demokryta i Gorgiasza. Hipokrates był prawdopodobnie szkolony w asklepieionie Kos i pobierał lekcje u trackiego lekarza Herodicusa z Selymbrii. Platon wspomina Hipokratesa w dwóch swoich dialogach: w Protagoras Platon opisuje Hipokratesa jako „Hipokratesa z Kos, Asklepiadę”; podczas gdy w Fajdrosie Platon sugeruje, że „Hipokrates Asklepiada” uważał, że pełna wiedza o natura ciała była konieczna dla medycyny. Hipokrates nauczał i praktykował medycynę przez całe życie, podróżując przynajmniej do Tesalii, Tracji i Morza Marmara. Istnieje kilka różnych opisów jego śmierci. Zmarł, prawdopodobnie w Larissie, w wieku 83, 85 lub 90 lat, choć niektórzy twierdzą, że dożył znacznie ponad 100 lat.[11]