The Rig Veda Hinduism

Rygweda lub Rigweda (sanskryt: ऋग्वेद ṛgveda, od ṛc „chwała” [2] i veda „wiedza”) to starożytny indyjski zbiór wedyjskich hymnów sanskryckich ( sūktas ). Jest to jeden z czterech świętych kanonicznych tekstów hinduskich ( śruti ) znanych jako Wedy. Tylko jedna Shakha z wielu przetrwała do dziś, a mianowicie Śakalya Shakha. Wiele treści zawartych w pozostałych Shakhach zaginęło lub nie jest dostępnych na forum publicznym.

Rygweda jest najstarszym znanym tekstem wedyjskim w sanskrycie.[7] Jej wczesne warstwy należą do najstarszych zachowanych tekstów w jakimkolwiek języku indoeuropejskim. Dźwięki i teksty Rygwedy były przekazywane ustnie od drugiego tysiąclecia pne. Dowody filologiczne i językowe wskazują, że większość Rigveda Samhita została skomponowana w północno-zachodnim regionie subkontynentu indyjskiego (patrz rzeki Rigwedy), najprawdopodobniej między ok. 1500 i 1000 pne, chociaż szersze przybliżenie ok. Podano również 1900–1200 pne. [16] [17] [przypis 1]

Tekst jest warstwowy i składa się z samhity, braminów, aranjaków i upaniszad. Rigveda Samhita jest głównym tekstem i jest zbiorem 10 ksiąg ( maṇḍalas ) z 1028 hymnami ( suktas ) w około 10 600 wersetach (zwanych ṛc , o tej samej nazwie Rigveda). W ośmiu księgach - księgach od 2 do 9 - które powstały najwcześniej, hymny omawiają głównie kosmologię, obrzędy i rytuały oraz wychwalają bóstwa. Nowsze książki (księgi 1 i 10) częściowo zajmują się również kwestiami filozoficznymi lub spekulatywnymi, [19] cnotami, takimi jak dāna (miłosierdzie) w społeczeństwie, [20] pytaniami o pochodzenie wszechświata i naturę boskości, [21] [22] i inne kwestie metafizyczne w ich hymnach. [23]

Niektóre z jego wersetów są nadal recytowane podczas modlitw hinduskich i celebracji rytuałów przejścia (takich jak śluby), co czyni go prawdopodobnie najstarszym nadal używanym tekstem religijnym na świecie.