Tacitus [Book]

Publius Cornelius Tacitus , znany po prostu jako Tacyt ( / t ć s ɪ t ə s / TASS-it-əs , łac .: [ˈTakɪtʊs] ; ok. 56 ne - ok. 120), był rzymskim historykiem i politykiem. Tacyt jest powszechnie uważany przez współczesnych uczonych za jednego z największych historyków rzymskich.

Zachowane fragmenty jego dwóch głównych dzieł — Roczników (łac. Annales) i Historii (łac. Historiae) — dotyczą panowania cesarzy Tyberiusza, Klaudiusza, Nerona oraz tych, którzy panowali w Roku Czterech Cesarzy (69 r. ne).[4] Te dwa dzieła obejmują historię Cesarstwa Rzymskiego od śmierci Augusta (14 rne) do śmierci Domicjana (96 rne), chociaż w zachowanych tekstach występują znaczne luki.

Inne pisma Tacyta omawiają oratorium (w formie dialogu, patrz Dialogus de oratoribus ), Germanię (w De origine et situ Germanorum ) oraz życie jego teścia Agricoli (generała odpowiedzialnego za większą część rzymskiego podboju Wielkiej Brytanii ), skupiając się głównie na swojej kampanii w Brytanii (De vita et moribus Iulii Agricolae). Kroniki Tacyta są interesujące ze względu na wczesną relację z prześladowań chrześcijan i jedną z najwcześniejszych pozabiblijnych wzmianek o ukrzyżowaniu Jezusa.