Pollyanna Eleanor H. Porter

Tytułową bohaterką jest Pollyanna Whittier, jedenastoletnia sierota, która mieszka w fikcyjnym miasteczku Beldingsville w stanie Vermont ze swoją bogatą, ale surową i zimną starą ciotką Polly, która nie chce przyjąć Pollyanny, ale czuje, że jest jej obowiązek wobec zmarłej siostry. Filozofia życiowa Pollyanny skupia się na tym, co nazywa „Grem Wesoła”, optymistycznym i pozytywnym nastawieniu, którego nauczyła się od swojego ojca. Gra polega na znalezieniu czegoś, z czego można się cieszyć w każdej sytuacji, bez względu na to, jak ponura by ona była. Powstało w incydencie pewnego Bożego Narodzenia, kiedy Pollyanna, mając nadzieję na lalkę w beczce misyjnej, znalazła w środku tylko parę kul. Wymyślając grę na miejscu, ojciec Pollyanny nauczył ją patrzenia na dobrą stronę – w tym przypadku do cieszenia się kulami, ponieważ nie musiała ich używać.

Dzięki tej filozofii, własnej pogodnej osobowości i szczerej, współczującej duszy Pollyanna wnosi tyle radości do przygnębionego miasta swojej ciotki w Nowej Anglii, że przekształca je w przyjemne miejsce do życia. Wesoła Gra chroni ją przed surową postawą ciotki: kiedy ciocia Polly umieszcza ją w dusznym pokoju na poddaszu bez dywanów i obrazów, cieszy się pięknym widokiem z wysokiego okna; kiedy próbuje „ukarać” swoją siostrzenicę za spóźnienie na obiad, skazując ją na posiłek składający się z chleba i mleka w kuchni ze służącą Nancy, Pollyanna dziękuje jej z zachwytem, ​​ponieważ lubi chleb i mleko, a ona lubi Nancy.

Wkrótce Pollyanna uczy niektórych najbardziej niespokojnych mieszkańców Beldingsville, jak „grać w tę grę”, od zrzędliwej inwalidy o imieniu Mrs Snow po skąpego kawalera, pana Pendletona, który mieszka samotnie w zagraconej rezydencji. Ciotka Polly również — bezradna wobec radosnej odmowy Pollyanny na przygnębienie — stopniowo zaczyna odtajać, chociaż opiera się Wesołej Grze dłużej niż ktokolwiek inny.