Bhagavad Gita - Audio Textbook

The Shrimad Bhagavad Gita (/ˌbʌɡəvəd ˈɡiːtɑː/; สันสกฤต: श्रीमद्भगवद्गीता, โรมัน: śrīmadbhagavadgītā, lit. 'The Song by God';[a]),[1] มักเรียกกันว่า Gita (IAST: a 700) - ข้อพระคัมภีร์ฮินดูที่เป็นส่วนหนึ่งของมหากาพย์มหาภารตะ (บทที่ 23-40 ของเล่มที่ 6 ของมหาภารตะที่เรียกว่า Bhishma Parva) ลงวันที่ในช่วงครึ่งหลังของสหัสวรรษแรกก่อนคริสตศักราชและเป็นเรื่องปกติของการสังเคราะห์ของชาวฮินดู ถือเป็นหนึ่งในคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์สำหรับศาสนาฮินดู

Gita ตั้งอยู่ในกรอบการเล่าเรื่องของบทสนทนาระหว่างเจ้าชายปาณฑพ Arjuna กับมัคคุเทศก์และรถม้า Krishna บุคลิกภาพของพระเจ้า ในช่วงเริ่มต้นของธรรมะยุทธา (สงครามชอบธรรม) ระหว่างปาณฑพและเคอราวาส อรชุนหมกมุ่นอยู่กับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกทางศีลธรรมและทางอารมณ์ และความสิ้นหวังเกี่ยวกับความรุนแรงและความตาย สงครามจะทำให้เกิดการต่อสู้กับเครือญาติของเขา สงสัยว่าเขาควรจะละทิ้งสงครามหรือไม่ เขาขอคำแนะนำจากกฤษณะ ซึ่งคำตอบและวาทกรรมของเขาประกอบด้วยภควัทคีตา พระกฤษณะแนะนำอรชุนให้ "ปฏิบัติตามหน้าที่ของคชาตรียะ (นักรบ) ในการรักษาธรรม" ผ่าน "การกระทำที่ไม่เห็นแก่ตัว" ของกรรม[เว็บ 1][3][หมายเหตุ 1] บทสนทนาของกฤษณะ–อรชุนครอบคลุมหัวข้อทางจิตวิญญาณที่หลากหลาย ประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรมและประเด็นทางปรัชญาที่ไปไกลกว่าสงครามที่อรชุนเผชิญ[1][4][5]

มีการเขียนข้อคิดเห็นมากมายใน Bhagavad Gita โดยมีมุมมองที่แตกต่างกันอย่างมากเกี่ยวกับสิ่งจำเป็น บางคนกล่าวว่า Bhagavad Gita ถูกเขียนโดยพระเจ้า Ganesha ตามที่ Veda Vyasa บอกกับเขา นักวิจารณ์เวทมนต์อ่านความสัมพันธ์ที่แตกต่างกันระหว่างตนเองและพราหมณ์ในเนื้อหา: Advaita Vedanta เห็นว่า Atman (ตนเอง) และพราหมณ์ (อัตตาสากล) ที่ไม่เป็นคู่เป็นสาระสำคัญ';[6] Bhedabheda และ Vishtadvaita เห็นว่า Atman และ Brahman แตกต่างกันและ ไม่แตกต่างกัน ขณะที่ทเวตา เวทันเห็นความเป็นคู่ของอาตมัน (ตนเอง) และพราหมณ์เป็นสาระสำคัญ การตั้งค่าของ Gita ในสนามรบได้รับการตีความว่าเป็นการเปรียบเทียบสำหรับการต่อสู้ทางจริยธรรมและศีลธรรมของชีวิตมนุษย์[5][7][8]

ภควัทคีตานำเสนอการสังเคราะห์[9][10] แนวคิดของชาวฮินดูเกี่ยวกับธรรมะ,[9][10][11] ภักติในเทววิทยา,[11][12] และอุดมคติทางโยคี[10]ของมอคชา[10] เนื้อหาครอบคลุมถึงฌานะ ภักติ กรรม และราชาโยคะ (กล่าวไว้ในบทที่ 6) [12] ที่ผสมผสานแนวคิดจากปรัชญาสัมคยา-โยคะ[เว็บ 1][หมายเหตุ 2]

ภควัทคีตาเป็นตำราฮินดูที่มีชื่อเสียงที่สุด[13] และมีอิทธิพลเฉพาะแบบแพน-ฮินดู[14][15] การเรียกร้องของ Gita สำหรับการกระทำที่ไม่เห็นแก่ตัวเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้นำหลายคนของขบวนการเอกราชของอินเดียรวมถึง Bal Gangadhar Tilak และ Mahatma Gandhi ซึ่งอ้างถึงว่าเป็น "พจนานุกรมทางจิตวิญญาณ" ของเขา