Frankenstein

แฟรงเกนสไตน์ตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2361 ถือเป็นผลงานที่โดดเด่นทั้งในรูปแบบกอทิกและนิยายวิทยาศาสตร์ นวนิยายหลอนนี้เขียนโดย Mary Shelley เจาะลึกความทะเยอทะยานของมนุษย์ ขอบเขตของการสำรวจทางวิทยาศาสตร์ และผลที่ตามมาของการสวมบทบาทเป็นพระเจ้า

เรื่องราวเกี่ยวกับนักวิทยาศาสตร์ผู้ทะเยอทะยาน วิกเตอร์ แฟรงเกนสไตน์ ผู้ซึ่งการแสวงหาความรู้อย่างไม่หยุดยั้งนำเขาไปสู่การทดลองที่ท้าทาย: เขาพยายามเอาชนะความตายนั่นเอง ด้วยแรงผลักดันจากความปรารถนาที่จะไขความลับแห่งชีวิต วิกเตอร์จึงรวบรวมสิ่งมีชีวิตที่มีลักษณะคล้ายมนุษย์จากส่วนต่าง ๆ ของร่างกายที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมา แต่การสร้างสรรค์ครั้งนี้ก่อให้เกิดเหตุการณ์ต่อเนื่องที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาและชีวิตของคนรอบข้างไปตลอดกาล

นวนิยายเรื่องนี้ดำเนินเรื่องผ่านชุดตัวอักษรและเรื่องเล่า เล่าถึงการเดินทางของวิกเตอร์จากภูมิประเทศที่เป็นน้ำแข็งของเทือกเขาแอลป์ของสวิส ไปจนถึงห้องทดลองที่มืดมนของอินกอลสตัดท์ สิ่งที่สร้างขึ้นของเขา สัตว์ประหลาดนิรนาม กลายเป็นบุคคลที่น่าสลดใจ—ถูกสังคมปฏิเสธ และโหยหาการยอมรับและความเข้าใจ ขณะที่สิ่งมีชีวิตท่องไปในที่รกร้างว่างเปล่า มันก็ต้องต่อสู้กับการดำรงอยู่ของมันเองและความทรมานที่เกิดขึ้นกับมัน

เชลลีย์ถักทอธีมของจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์ ธรรมชาติของความชั่วร้าย และผลที่ตามมาของความทะเยอทะยานที่ไม่ถูกตรวจสอบมาสู่โครงสร้างการเล่าเรื่องของเธออย่างเชี่ยวชาญ ท่ามกลางฉากหลังของยุโรปช่วงปลายศตวรรษที่ 18 เธอตั้งคำถามอันลึกซึ้งเกี่ยวกับขีดจำกัดของความรู้ของมนุษย์และความรับผิดชอบที่มาพร้อมกับการใช้อำนาจดังกล่าว

ฉากที่เร้าใจของนวนิยายเรื่องนี้ ที่ซึ่งยอดเขาน้ำแข็งมาบรรจบกับห้องทดลองอันมืดมิด สะท้อนถึงการต่อสู้ภายในที่ตัวละครต้องเผชิญ ในขณะที่การปฏิวัติอุตสาหกรรมและความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ได้พลิกโฉมสังคม *แฟรงเกนสไตน์* กลายเป็นภาพสะท้อนของความวิตกกังวลทางวัฒนธรรมในยุคนั้น การสำรวจอีกด้านของเชลลีย์ ทั้งในรูปแบบของสัตว์ประหลาดและความโอหังของวิกเตอร์ ยังสะท้อนให้เห็นแม้กระทั่งทุกวันนี้

แฟรงเกนสไตน์เป็นแรงบันดาลใจให้กับภาพยนตร์ดัดแปลงมากมาย รวมถึงภาพยนตร์คลาสสิกปี 1931 ที่กำกับโดยเจมส์ เวล โดยมีบอริส คาร์ลอฟฟ์เป็นสัตว์ประหลาดที่น่าจดจำ นอกเหนือจากภาพยนตร์แล้ว การตีความวรรณกรรม ภาพยนตร์ และสื่ออื่นๆ สมัยใหม่ยังคงสำรวจประเด็นหลักของเชลลีย์ และปรับให้เข้ากับบริบทใหม่

ในเรื่องราวของความทะเยอทะยาน การสร้างสรรค์ และความชั่วร้ายนี้ เชลลีย์เตือนเราว่าการกระทำของเรามีผลกระทบ ไม่ว่าเราจะพยายามท้าทายความตายหรือสร้างชีวิตก็ตาม เมื่อเรามองเข้าไปในก้นบึ้งของการค้นพบทางวิทยาศาสตร์ เราต้องก้าวอย่างระมัดระวัง เพราะเส้นแบ่งระหว่างผู้สร้างกับสรรพสิ่งนั้นพร่ามัว และผลที่ตามมาอาจเลวร้ายยิ่งกว่าที่เราจินตนาการไว้

คุณสามารถอ่านแบบออฟไลน์