History of Dominican Republic

สาธารณรัฐโดมินิกัน

ประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้ของสาธารณรัฐโดมินิกันเริ่มต้นขึ้นในปี 1492 เมื่อคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส นักเดินเรือโดยกำเนิดในเจนัว ซึ่งทำงานให้กับมงกุฎแห่งแคว้นคาสตีล เกิดขึ้นบนเกาะขนาดใหญ่ในภูมิภาคมหาสมุทรแอตแลนติกตะวันตก ซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักในชื่อแคริบเบียน เป็นที่อยู่อาศัยของ Taíno ซึ่งเป็นชนเผ่า Arawakan ซึ่งเรียกทางตะวันออกของเกาะ Quisqueya (Kiskeya) ซึ่งแปลว่า "แม่ของดินแดนทั้งหมด" โคลัมบัสอ้างสิทธิ์เกาะนี้ทันทีสำหรับมงกุฎสเปน โดยตั้งชื่อว่า ลา อิสลา เอสปาโญลา ("เกาะสเปน") ต่อมาได้เปลี่ยนภาษาละตินเป็นฮิสปันโยลา หลังจากการยึดครองของสเปนเป็นเวลา 25 ปี ประชากร Taíno ในส่วนที่ถูกครอบงำโดยสเปนของเกาะก็ลดลงอย่างมากเนื่องจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ เมื่อเหลือน้อยกว่า 50,000 คน ผู้รอดชีวิตจึงผสมผสานกับชาวสเปน ชาวแอฟริกัน และคนอื่นๆ กลายเป็นประชากรโดมินิกันไตรภาคีในปัจจุบัน สิ่งที่จะกลายเป็นสาธารณรัฐโดมินิกันคือกัปตันเรือสเปนแห่งซานโตโดมิงโกจนถึงปี ค.ศ. 1821 ยกเว้นช่วงเวลาหนึ่งในฐานะอาณานิคมของฝรั่งเศสตั้งแต่ปี ค.ศ. 1795 ถึง 1809 ตอนนั้นเป็นส่วนหนึ่งของฮิสปันโยลาที่เป็นเอกภาพกับเฮติตั้งแต่ปี ค.ศ. 1822 ถึง 1844 ในปี ค.ศ. 1844 สาธารณรัฐโดมินิกันได้รับเอกราช ได้รับการประกาศและสาธารณรัฐซึ่งมักรู้จักกันในชื่อซานโตโดมิงโกจนถึงต้นศตวรรษที่ 20 ยังคงรักษาเอกราชไว้ได้ ยกเว้นการยึดครองของสเปนในช่วงสั้นๆ ระหว่างปี 1861 ถึง 1865 และการยึดครองโดยสหรัฐอเมริการะหว่างปี 1916 ถึง 1924

ในช่วงศตวรรษที่ 19 โดมินิกันมักทำสงคราม โดยต่อสู้กับชาวฝรั่งเศส ชาวเฮติ สเปน หรือในหมู่พวกเขาเอง ส่งผลให้เกิดสังคมที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากกลุ่ม Caudillos ซึ่งปกครองประเทศประหนึ่งว่าเป็นอาณาจักรส่วนตัวของพวกเขา ระหว่างปี พ.ศ. 2387 ถึง พ.ศ. 2457 สาธารณรัฐโดมินิกันประสบกับการเปลี่ยนแปลงผู้นำหลายครั้ง โดยมีประธานาธิบดี 53 คน (มีเพียง 3 คนเท่านั้นที่ครบวาระ) และการรับรัฐธรรมนูญ 19 ฉบับ ผู้นำจำนวนมากยึดอำนาจด้วยกำลังทหาร ประมาณปี 1930 สาธารณรัฐโดมินิกันพบว่าตัวเองอยู่ภายใต้การควบคุมของเผด็จการราฟาเอล ทรูจิลโล ซึ่งปกครองประเทศจนกระทั่งถูกลอบสังหารในปี 2504 ฮวน บอชได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีในปี 2505 แต่ถูกปลดจากการรัฐประหารในปี 2506 ในปี 2508 สหรัฐอเมริกา นำการแทรกแซงท่ามกลางสงครามกลางเมืองที่เกิดจากการลุกฮือเพื่อฟื้นฟูบอช ในปี 1966 Caudillo Joaquín Baagueer เอาชนะ Bosch ในการเลือกตั้งประธานาธิบดี บาลาเกอร์ยังคงกุมอำนาจไว้อย่างเหนียวแน่นตลอด 30 ปีข้างหน้า เมื่อปฏิกิริยาของสหรัฐฯ ต่อการเลือกตั้งที่มีข้อบกพร่อง ทำให้เขาต้องลดวาระลงในปี 1996 นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ก็มีการเลือกตั้งแบบแข่งขันเป็นประจำซึ่งผู้สมัครฝ่ายค้านได้รับตำแหน่งประธานาธิบดี