Les Mémoires d'un Veuf

[E-boeklezer van 'De memoires van een weduwnaar']

de memoires van een weduwnaar, de gekozen titel geeft duidelijk de autobiografische intentie aan.

Verlaine wachtte niet op het hertrouwen van Mathilde, dat plaatsvond op 30 oktober 1886, precies op het moment dat het werk verscheen, om zichzelf te beschouwen door een zielige paradox die niettemin een vreemde trouw weerspiegelt, aan zichzelf, aan de ander. , als “weduwnaar”. “Ik ben degene die vertrok”, aldus de brief van 4 oktober 1872 aan Victor Hugo. inderdaad verdwenen, maar niet losgemaakt. afstandelijk, dat zal het nooit zijn.

en het was voor hem genoeg om zich afgewezen, in de steek gelaten, 'weduwe' te voelen, om niet onmiddellijk vergeving en berisping te krijgen; het was zelfs genoeg dat zijn smeekbede niet werd gehoord. ook de weduwnaar, de ontroostbare, dit is wat hij denkt dat hij is, wat hij voelt of wil zijn. een van de prachtige liefdesgedichten: een weduwnaar spreekt, dateert uit 1878. aan de litanie komt geen einde. maar als weduwnaar is hij niet alleen Mathilde: het is alles wat hij heeft gekend en liefgehad, en waarvan hij zich tot het einde toe niet zal kunnen bevrijden: hij is van Lucien Viotti, de vriend of minnaar van zijn jeugd is hij misschien van zichzelf en van zijn eigen leven.

(Audioboek)