Les Mémoires d'un Veuf

[خواننده کتاب الکترونیکی "خاطرات یک بیوه"]

خاطرات یک مرد بیوه، عنوان انتخاب شده به وضوح نشان دهنده قصد زندگی نامه ای است.

ورلن منتظر ازدواج مجدد ماتیلد که در 30 اکتبر 1886 اتفاق افتاد، دقیقاً در همان زمان که اثر ظاهر شد، خود را با یک پارادوکس رقت انگیز که با این وجود نشان دهنده وفاداری عجیبی به خود و دیگری است، نماند. ، به عنوان یک "بیوه". نامه 4 اکتبر 1872 به ویکتور هوگو می گوید: "من کسی هستم که رفت." رفته، در واقع، اما جدا نشده است. جدا، هرگز نخواهد بود.

و همین بس که او احساس طرد شده، رها شده، «بیوه» می کرد، فورا مورد بخشش و سرزنش قرار نمی گرفت؛ حتی همین بس که دعایش مستجاب نشد. مرد بیوه نیز، مرد تسلیت ناپذیر، این همان چیزی است که خودش را باور می کند، احساس می کند یا می خواهد باشد. یکی از شعرهای زیبای عاشقانه: یک زن بیوه صحبت می کند، به تاریخ 1878 می رسد. این مراسم هرگز پایان نخواهد یافت. اما، یک بیوه، فقط ماتیلد نیست که او است، بلکه همه چیزهایی است که او شناخته و دوست داشته است و تا آخر نمی تواند خود را از آن رهایی بخشد: او از لوسین ویوتی است، دوست یا معشوق. در دوران جوانی، شاید از خودش و زندگی خودش است.

(کتاب صوتی)