Les Mémoires d'un Veuf

[Czytnik e-booków „Wspomnienia wdowca”]

wspomnienia wdowca, wybrany tytuł wyraźnie wskazuje na intencję autobiograficzną.

Verlaine nie czekała na ponowne małżeństwo Matyldy, które miało miejsce 30 października 1886 roku, w tym samym czasie, dokładnie w momencie ukazania się dzieła, aby przez żałosny paradoks uważać się za siebie, przez żałosny paradoks, który jednak odzwierciedla dziwną wierność sobie, drugiemu jako „wdowiec”. „To ja odszedłem” – głosił list z 4 października 1872 roku do Victora Hugo. zniknął, rzeczywiście, ale nie oddzielony. oderwany, nigdy tak nie będzie.

i wystarczyło mu, że poczuł się odrzucony, opuszczony, „owdowiały”, że nie otrzymał natychmiastowego przebaczenia i nagany, wystarczyło nawet, że jego błaganie nie zostało wysłuchane. wdowiec też, ten niepocieszony, taki jest, za jakiego się uważa, za to, czym się czuje i czym chce być. jeden z pięknych wierszy miłosnych: mówi wdowiec, datowany jest na rok 1878. litania nie będzie miała końca. ale wdowcem nie jest tylko Mathilde: to wszystko, co znał i kochał, i od czego do końca nie będzie mógł się uwolnić: jest Lucienem Viottim, przyjacielem lub kochankiem swojej młodości, jest być może sobą i swoim życiem.

(książka audio)