The Rig Veda Hinduism

De Rigveda of Rig Veda (Sanskriet: ऋग्वेद ṛgveda, van ṛc "lof" [2] en veda "kennis") is een oude Indiase verzameling Vedische Sanskriethymnen (sūktas). Het is een van de vier heilige canonieke hindoeïstische teksten (śruti) die bekend staan ​​als de Veda's. Slechts één Shakha van de vele overleeft vandaag, namelijk de Śakalya Shakha. Veel van de inhoud van de resterende Shakha's is nu verloren gegaan of is niet beschikbaar op het openbare forum.

De Rigveda is de oudst bekende Vedische Sanskriettekst.[7] De vroege lagen behoren tot de oudste nog bestaande teksten in welke Indo-Europese taal dan ook. De geluiden en teksten van de Rigveda zijn mondeling overgedragen sinds het 2e millennium vGT. Filologisch en taalkundig bewijs geeft aan dat het grootste deel van de Rigveda Samhita is samengesteld in de noordwestelijke regio van het Indiase subcontinent (zie Rigvedische rivieren), hoogstwaarschijnlijk tussen c. 1500 en 1000 BCE, hoewel een bredere benadering van c. 1900-1200 BCE is ook gegeven.

De tekst is gelaagd, bestaande uit de Samhita, Brahmana's, Aranyaka's en Upanishads. [noot 3] De Rigveda Samhita is de kerntekst en is een verzameling van 10 boeken (maṇḍala's) met 1.028 hymnen (sūkta's) in ongeveer 10.600 verzen (genaamd ṛc , gelijknamig aan de naam Rigveda). In de acht boeken - boeken 2 tot en met 9 - die het vroegst werden samengesteld, bespreken de hymnen voornamelijk kosmologie, riten en rituelen en loven goden. De meer recente boeken (Boeken 1 en 10) behandelen gedeeltelijk ook filosofische of speculatieve vragen, [19] deugden zoals dāna (liefdadigheid) in de samenleving, [20] vragen over de oorsprong van het universum en de aard van het goddelijke, [21] [22] en andere metafysische kwesties in hun hymnes.

Sommige van zijn verzen worden nog steeds gereciteerd tijdens het hindoegebed en de viering van overgangsrituelen (zoals bruiloften), waardoor het waarschijnlijk de oudste religieuze tekst ter wereld is die nog steeds wordt gebruikt.