Work of Titus Flavius Josephus

Deze app is gedemonetiseerd, maar je kunt nog steeds koffie kopen voor je ontwikkelaar buymeacoffee.com/kivii

Gratis eBook-vertaler - William Whiston 1737

Josephus werd in 37 G.T. in Jeruzalem geboren onder Mattathias, in een priesterlijke en koninklijke familie. Hij blonk uit in zijn studie van Joods recht en studeerde bij de Sadduceeën, Farizeeën en de Essenen, en sloot zich uiteindelijk aan bij de Farizeeën. In 62 G.T. ging hij naar Rome om enkele gevangengenomen priesters vrij te laten. Nadat hij deze missie op voorspraak van Nero's vrouw, Poppaea, had volbracht, keerde hij in 65 G.T. naar Jeruzalem terug om te ontdekken dat het land in opstand kwam tegen Rome.

Hoewel Josephus diepe twijfels had over de opstand, werd het onvermijdelijk, vanwege redenen die hij in zijn geschiedenis bespreekt, in de eerste plaats het misbruik van de Romeinen; dit stimuleerde de groei van fanatieke messiaans-joodse bewegingen die geloofden dat de wereld binnenkort ten einde liep. In 66 G.T. werd de Masada door de Zeloten ingenomen en waren de Romeinen in opmars; Josephus werd aangesteld als commandant van Galilea.

Josephus moest een defensieve oorlog voeren tegen een overweldigende kracht, terwijl hij het interne gekibbel in de Joodse gelederen als scheidsrechter voerde. In 67 G.T. werden Josephus en andere rebellen tijdens het beleg van Jotapata in het nauw gedreven in een grot en sloten ze een zelfmoordverdrag. Josephus overleefde het echter en werd onder leiding van Vespasianus gegijzeld door de Romeinen.

Josephus heeft de Messiaanse profetieën slim geherinterpreteerd. Hij voorspelde dat Vespasianus de heerser zou worden van de 'hele wereld'. Josephus sloot zich aan bij de Romeinen, waarvoor hij als verrader werd bestempeld. Hij trad op als adviseur van de Romeinen en bemiddelaar bij de revolutionairen. Josephus kon de rebellen niet overtuigen zich over te geven en keek uiteindelijk naar de tweede verwoesting van de tempel en de nederlaag van het Joodse volk.

Zijn profetie kwam in 68 G.T. uit toen Nero zelfmoord pleegde en Vespasianus Caesar werd. Als gevolg hiervan werd Josephus vrijgelaten; hij verhuisde naar Roman en werd een Romeins staatsburger, waarbij hij de Vespasiaanse familienaam Flavius ​​aannam. Vespasianus gaf Josephus de opdracht een geschiedenis te schrijven over de oorlog, die hij in 78 G.T. beëindigde, de Joodse Oorlog. Zijn tweede grote werk, de Oudheden van de Joden, werd in 93 G.T. voltooid. Hij schreef tegen Apion in ongeveer 96-100 G.T. en zijn autobiografie The Life of Josephus, omstreeks 100. Hij stierf kort daarna.