人生 生きる上で最も大切な心構え

Im bogatszy gospodarczo kraj, tym bardziej dotkliwy jest problem. W krajach bogatych ekonomicznie i materialnie więcej osób cierpi z powodu głębokiej „pustki” i „bezduszności”. W odpowiedzi na pogląd Abrahama Maslowa, że ​​istoty ludzkie w końcu zaspokajają wszystkie swoje podstawowe potrzeby i zaczynają być przytłoczone potrzebami wyższego rzędu, takimi jak pragnienie samorealizacji, Yoshihiko Morodomi argumentuje, że „społeczeństwo zamożne” jest w zasadzie ponieważ jest w społeczeństwie, w którym łatwo jest zaspokoić pragnienia, łatwo jest wyrazić pragnienia wyższego rzędu, a mówi się, że jest taki aspekt, że łatwo jest cierpieć ból niezaspokojenia.

Mówi się, że są trzy okresy w życiu, kiedy taka propozycja chwyta za serce. młodość, wiek średni i starość. Wiele osób, które przeszły okres dojrzewania, ma na tym etapie własne odpowiedzi. Takie pytania mogą również zaprzątać umysł w średnim wieku. Jest to również znane jako „kryzys wieku średniego”. Na tym etapie ponownie zadałem sobie pytanie: „Co mam robić z resztą życia?” Czy to prawda? Według Mieko Kamiyi, duża część smutku związanego ze starością wynika z niemożności odpowiedzi z wystarczającą pewnością na pytanie: „Czy moje istnienie jest potrzebne do czego lub dla kogo?” Dlatego, aby nadać osobom starszym sens życia, zaleca się przypisanie im jakiejś roli. Ponadto ważne jest, aby ludzie czuli, że obecność osób starszych jest im niezbędna jako relacja miłości.