l'art de la guerre sun tzu

The Art of War (chiński uproszczony: 孙子兵 法; chiński tradycyjny: 孫子兵 法; pinyin: Sūn Zǐ bīngfǎ; dosłownie: „Metody wojskowe Mistrza Słońca”) to krótki traktat o chińskiej strategii wojskowej, pochodzący z okresu wiosny. Oraz Autumns (chiński uproszczony: 春秋 时代; chiński tradycyjny: 春秋 時代; pinyin: Chūnqiū Shídài). Przypisywany strategowi Sun Zi (chiński uproszczony: 孙子; chiński tradycyjny: 孫子; pinyin: Sūn Zǐ, dosłownie: „Master Sun”; na Zachodzie często nazywany „Sun Tzu”), tekst składa się z trzynastu rozdziałów poświęconych l ' racjonalna analiza różnych wymiarów wojny i wydobywająca zasady inteligentnego dążenia do zwycięskiej wojny: oparta na strategii pośredniej, cała ekonomia, spryt, znajomość przeciwnika, działanie psychologiczne, mające na celu pozostawienie jedynie szoku rola ciosu kończącego zadanego zrozpaczonemu wrogowi.

Ukryta koncepcja wojny, zgodnie z wizją Sun Zi, rozgrywa się w świecie, w którym jest ona praktykowana w ramach tego samego społeczeństwa, imperialnych Chin, z ograniczonymi celami i w ramach ogólnie przyjętych reguł, przed najazdami barbarzyńców, które zadecydują o chińskim strategia obronna za Wielkim Murem.

The Art of War, pierwszy z chińskich klasyków wojskowych, który zyskał sławę i być może na datę powstania, jest kamieniem węgielnym bogatego dorobku strategicznego myślenia skompilowanego w 1078 r. Za namową cesarza Shenzonga z dynastii Song (chiński uproszczony:宋 神宗; pinyin: Sòng Shénzōng; dosłownie: „Duchowy przodek pieśni”), pod tytułem Siedmiu klasyków sztuki wojskowej (chiński uproszczony: 武 經 七 書; chiński tradycyjny: 武 经 七 书; pinyin: Wǔjīng qī shū).

Sztuka wojny wywarła ogromny wpływ na chińskie i japońskie tradycje wojskowe i nadal jest nauczana w Chinach, na Tajwanie oraz w szkołach wojskowych na całym świecie Sinized; stanowi podstawę współczesnej myśli strategicznej w Azji.

Dzieło zostało przetłumaczone w 1772 roku przez francuskiego jezuity Josepha-Marie Amiot i odniosło wielki sukces, zanim popadło w zapomnienie. Tłumaczenie na język angielski przez Lionela Gilesa w 1910 r., A następnie zwycięstwo Mao Zedonga (chiński uproszczony: 毛泽东; chiński tradycyjny: 毛澤東; pinyin: Máo Zédōng) w 1949 r., Zwróciło uwagę na ten podręcznik strategii pośredniej. Sztuka wojny staje się kanonem zachodniej myśli strategicznej, na którą z kolei głęboko wpłynął ten traktat, który analizuje, ze znacznym postępem, wojnę jako sprawę o żywotnym znaczeniu dla państw, zdolnych jako takie. Poddać się rygorystycznej analizie, znaczenie który jest podyktowany pokojem.