l'art de la guerre sun tzu

Savaş Sanatı (Basitleştirilmiş Çince: 孙子兵 法; Geleneksel Çince: 孫子兵 法; pinyin: Sūn Zǐ bīngfǎ; kelimenin tam anlamıyla: "Usta Güneş'in Askeri Yöntemleri"), Bahar döneminden kalma Çin askeri stratejisi üzerine kısa bir incelemedir. Ve Sonbaharlar (basitleştirilmiş Çince: 春秋 时代; geleneksel Çince: 春秋 時代; pinyin: Chūnqiū Shídài). Stratejist Sun Zi'ye (basitleştirilmiş Çince: 孙子; geleneksel Çince: 孫子; pinyin: Sūn Zǐ, kelimenin tam anlamıyla: "Usta Güneş"; Batı'da genellikle "Sun Tzu" olarak anılır) atfedilen metin, l 'e ayrılmış on üç bölüm etrafında yapılandırılmıştır. Savaşın farklı boyutlarının rasyonel analizi ve muzaffer bir savaşın akıllıca peşinde koşmanın ilkelerini ortaya çıkaran: dolaylı bir stratejiye dayalı, tüm ekonomi, kurnazlık, düşmanın bilgisi, psikolojik eylem, yalnızca şoka bırakmayı amaçlayan Darbeyi bitirmenin rolü perişan bir düşmana verilmişti.

Sun Zi'nin tasavvur ettiği örtük savaş anlayışı, aynı toplum içinde, imparatorluk Çin'i, sınırlı hedeflerle ve genel kurallar çerçevesinde uygulandığı bir dünyada, Çin'i belirleyecek barbar istilalarından önce gerçekleşir. Çin Seddi'nin arkasındaki savunma stratejisi.

Çin askeri klasiklerinin ilk şöhreti ve belki de kompozisyon tarihi için olan Savaş Sanatı, 1078'de Song hanedanının İmparator Shenzong'un teşvikiyle derlenen zengin bir stratejik düşünce yapısının temel taşıdır.宋 神宗; pinyin: Sòng Shénzōng; kelimenin tam anlamıyla: "Şarkının Spiritüel atası"), Yedi askeri sanat klasiği başlığı altında (basitleştirilmiş Çince: 武 經 七 書; geleneksel Çince: 武 经 七 书; pinyin: Wǔjīng qī shū).

Savaş Sanatı Çin ve Japon askeri gelenekleri üzerinde muazzam bir etkiye sahipti ve hala Çin, Tayvan ve Sinized dünyasındaki askeri okullarda öğretiliyor; Asya'daki çağdaş stratejik düşüncenin temelini oluşturur.

Eser 1772'de Fransız Cizvit Peder Joseph-Marie Amiot tarafından çevrildi ve unutulmadan önce çok başarılı oldu. 1910'da Lionel Giles tarafından İngilizceye çevrildi ve ardından Mao Zedong'un (basitleştirilmiş Çince: 毛泽东; geleneksel Çince: 毛澤東; pinyin: Máo Zédōng) 1949'daki zaferi, dikkati bu dolaylı strateji kılavuzuna geri getirdi. Savaş Sanatı, Batı'nın stratejik düşüncesinin bir kanonu haline gelir ve bu antlaşmadan derinden etkilenerek, savaşı devletler için hayati öneme sahip bir mesele olarak analiz eden ve bu şekilde yetenekli olan bu antlaşmadan derinden etkilenir. barış tarafından belirlenir.