Vegetable

ในการใช้ชีวิตประจำวัน ผักเป็นส่วนหนึ่งของพืชที่มนุษย์บริโภคเป็นอาหารเป็นส่วนหนึ่งของอาหารคาว ในขั้นต้น คำศัพท์ดั้งเดิม (ยังคงใช้กันทั่วไปในชีววิทยา) รวมถึงดอกไม้ ผลไม้ ลำต้น ใบ ราก หัว เปลือก เมล็ดพืช และพืชอื่น ๆ ทั้งหมด แม้ว่าการใช้คำว่าผักในการปรุงอาหารสมัยใหม่อาจไม่รวมถึงอาหารที่ได้รับ จากพืช เช่น ผลไม้ ถั่ว และเมล็ดธัญพืช แต่รวมถึงเมล็ดพืช เช่น พัลส์ คำว่าผักนั้นค่อนข้างจะเป็นไปตามอำเภอใจและสามารถกำหนดได้เป็นส่วนใหญ่ผ่านประเพณีการทำอาหารและวัฒนธรรม

เดิมที นักล่าสัตว์เก็บผักจากป่าและเข้าสู่การเพาะปลูกในหลายส่วนของโลก ซึ่งอาจอยู่ในช่วง 10,000 ปีก่อนคริสตกาล ถึง 7,000 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งเป็นช่วงที่วิถีชีวิตเกษตรกรรมรูปแบบใหม่พัฒนาขึ้น ในตอนแรก พืชที่เติบโตในท้องถิ่นจะได้รับการปลูกฝัง แต่เมื่อเวลาผ่านไป การค้าก็นำพืชที่แปลกใหม่จากที่อื่นมาเพิ่มเป็นประเภทในประเทศ ทุกวันนี้ ผักส่วนใหญ่ปลูกทั่วโลกตามสภาพอากาศที่เอื้ออำนวย และอาจปลูกพืชในสภาพแวดล้อมที่ได้รับการคุ้มครองในที่ที่ไม่เหมาะสม จีนเป็นผู้ผลิตผักรายใหญ่ที่สุดและการค้าสินค้าเกษตรทั่วโลกทำให้ผู้บริโภคสามารถซื้อผักที่ปลูกในประเทศที่ห่างไกลได้ ขนาดของการผลิตแตกต่างกันไปตั้งแต่เกษตรกรยังชีพที่จัดหาความต้องการของครอบครัวสำหรับอาหาร ไปจนถึงธุรกิจการเกษตรที่มีพืชผลเดียวที่กว้างใหญ่ ขึ้นอยู่กับชนิดของผักที่เกี่ยวข้อง การเก็บเกี่ยวพืชผลตามด้วยการแบ่งเกรด การจัดเก็บ การแปรรูป และการตลาด

ผักสามารถรับประทานได้ทั้งแบบดิบหรือปรุงสุก และมีบทบาทสำคัญในโภชนาการของมนุษย์ ส่วนใหญ่เป็นไขมันและคาร์โบไฮเดรตต่ำ แต่มีวิตามิน แร่ธาตุ และใยอาหารสูง นักโภชนาการหลายคนสนับสนุนให้ผู้คนบริโภคผักและผลไม้ให้มาก ๆ ซึ่งมักแนะนำห้าส่วนขึ้นไปต่อวัน