مقدمة ابن خلدون

Książka napisana przez Ibn Khalduna w roku 1377 ne jako wstęp do jego ogromnej księgi Kitab Al-Abr (pełna nazwa książki to Kitab Al-Abar, Diwan Al-Mubtada i Al-Khabar w czasach Arabów, nie-Arabowie, Berberowie i ich rówieśnicy o największym autorytecie). Wstęp został później uznany za osobną księgę o charakterze encyklopedycznym, w której zajmuje się wszystkimi dziedzinami wiedzy z zakresu szariatu, historii, geografii, ekonomii, urbanistyki, socjologii, polityki i medycyny. Zajmował się w nim kondycją ludzi, różnicami w ich naturze, środowisku i ich wpływem na człowieka. Badanie dotyczyło również rozwoju narodów i narodów, powstawania państwa i przyczyn jego upadku, skupiając się na interpretacji tego na pojęciu nerwowości. Tą książką Ibn Khaldun wyprzedził innych myślicieli w wielu opiniach i ideach, dopóki nie został uznany za założyciela socjologii, wyprzedzając francuskiego filozofa Auguste'a Comte'a.

Wstęp można streścić w zestawie teorii i podstaw opracowanych przez Ibn Khalduna, aby uczynić go prawdziwym założycielem socjologii, wbrew temu, co twierdzą zachodni uczeni, że prawdziwym założycielem jest francuski Auguste Comte. a prawa te pozwalają na pewną miarę przewidywania przyszłości, jeśli są dobrze zbadane i zrozumiane oraz że na tę naukę (naukę o urbanistyce, jak ją nazywał) nie mają wpływu indywidualne wypadki, ale wpływają na nią społeczeństwa jako całość. , Ibn Khaldun podkreślił, że prawa te można zastosować do społeczeństw żyjących w innych czasach, pod warunkiem, że struktury są we wszystkich takie same, np. społeczeństwo rolnicze to to samo społeczeństwo rolnicze po 100 latach lub w tej samej epoce. Tak więc Ibn Khaldun jest tym, który położył prawdziwe podwaliny socjologii. Ibn Khaldun był uważany za twórcę socjologii i pierwszego, który położył ją na jej nowoczesnych podstawach, i wysunął genialne teorie w tej nauce na temat praw urbanizmu i teorii nerwowości, budowania państwa oraz etapów jego budowy i upadku . Jego poglądy i teorie wyprzedziły to, co kilka wieków później doszli do wielu znanych naukowców, takich jak francuski naukowiec Auguste Comte.