Dans les Limbes - Verlaine

[Czytnik ebooków „In Limbo”]

Na początku sierpnia 1892 roku Verlaine trafił do szpitala w Broussais, gdzie regularnie odwiedzała go Philomène. Wyjeżdża 7 października; od 2 do 14 listopada wygłosił kilka konferencji w Holandii; a 19 grudnia ponownie trafił do szpitala. W październiku zaczął pisać nową książkę: In Limbo. Zamierza namalować swoją chorą przypadłość i pokazać swoją wewnętrzną ewolucję. Zamierza napisać książkę „tym razem bardzo czystą: W zawieszeniu. Limbo to szpital z gościem.” W grudniu D wysyła swojemu wydawcy sto wersetów. 13 stycznia rozważał ukończenie tej książki; w lipcu napisał przedmowę, ale dzieło Léona Vaniera ukazało się dopiero w maju 1894 roku.

Verlaine czuje wdzięczność dla Philomène, której wizyty go pocieszają i dają mu odrobinę szczęścia. Dobroć i łagodność tej kobiety, nawet jeśli czasami się z nim kłóci, zachęca go do nadziei. Czuje, że oscyluje między niebem a otchłanią, między dobrem a złem. Dzięki Philomène powrót do religii nabiera kształtu. Mieszka w szpitalu „jak benedyktyn” (ja), pracuje, czyta, pisze. Stara się nie zasługiwać już na przydomek „Piekielny” nadany mu przez Filomène i marzy o spokojnym życiu. Wiersz »To jest teraz najgłębszą aspiracją Verlaine’a. „To rzeczywiście uspokojenie wieczoru” – pisze we wstępie. Wiersze mają ton konwersacyjny; wiersz IV pojawia się nawet w formie dialogu. Najlepsze z tych wierszy to te, które podobnie jak pieśni składają się z czterowierszy ośmiozgłosek (II, V, X, XI, XVI, XVII) lub heptasylab (VII, XIII). Ostatniemu wierszowi nie brakuje pewnego piękna ze względu na powagę poruszanego tematu: poeta błaga o litość i miłość Tego, od którego zależy teraz całe jego życie.

(książka audio)