الأدب العربي قصائد دينية

บทกวีทางศาสนาเป็นบทกวีที่ใช้แง่มุมทางศาสนาเป็นวิธีการและจัดการกับคำแนะนำและคำสอนทางศาสนา

กวีผู้ยิ่งใหญ่หลายคนยกย่องท่านร่อซู้ล ขอคำอธิษฐานและสันติสุขจงมีแด่ท่าน ครอบครองสถานที่และความสนใจอย่างมากจากบทกวีและบทกวีของพวกเขา

ความตายมาโดยไม่ทันตั้งตัว ที่เขาขโมยความสุขไปจากเรา พลิกชีวิตเรา ลักพาตัวคนที่เรารักและแบ่งเราออกจากกัน และกวีหลายคนก็ไม่พบสิ่งใดที่จะแสดงความสูญเสียผู้เป็นที่รัก นอกจากการคร่ำครวญถึงพวกเขาด้วยการกล่าวบทกวีไว้ในความทรงจำ และแอปพลิเคชันของเรามีบทกวีทางศาสนาที่สวยงามที่สุดเกี่ยวกับความตาย

กวีนิพนธ์ทางศาสนาเป็นกวีนิพนธ์ที่สำคัญที่สุดประเภทหนึ่งเพราะเป็นกุญแจสำคัญในการพักผ่อนหย่อนใจและฟื้นฟูกิจกรรมด้วยถ้อยคำทางจิตวิญญาณจากกวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดซึ่งได้เลือกทุกคำในบทกวีของพวกเขาที่ส่งผลดีต่อผู้อ่าน

กวีนิพนธ์คือการแสดงออกของทุกสิ่งที่ดำเนินอยู่ในจิตวิญญาณของความรู้สึกเศร้า ดีใจ สบายใจ รัก รัก ปลอบโยนจิตใจ ความทรงจำ รักโลก และยึดมั่นในศาสนา

การสรรเสริญท่านศาสดาคือกวีนิพนธ์ที่เกี่ยวข้องกับการยกย่องท่านร่อซู้ลแห่งอิสลาม มูฮัมหมัด บิน อับดุลลาห์ โดยแจกแจงคุณสมบัติทางศีลธรรมและจริยธรรมของท่าน แสดงถึงความปรารถนาที่จะเห็นท่านและเยี่ยมชมท่าน และสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของท่าน โดยกล่าวถึง อัศจรรย์ทางวัตถุและศีลธรรม จัดชีวประวัติเป็นบทกวี สรรเสริญชัยชนะและคุณสมบัติต่างๆ ของพระองค์ และอธิษฐานเผื่อพระองค์ด้วยความซาบซึ้งและเคารพ คำสรรเสริญของท่านศาสดามักจะทับซ้อนกับบทกวีของผู้นับถือมุสลิมและบทกวีในวันเกิดของท่านศาสดา

คำสรรเสริญเชิงพยากรณ์ ดังที่ Zaki Mubarak กล่าว เป็นที่รู้จักกันในนาม: “ศิลปะแห่งกวีนิพนธ์ที่ผู้นับถือมุสลิมเผยแพร่ออกไป เนื่องจากเป็นสีสันของการแสดงออกถึงอารมณ์ทางศาสนา และเป็นประตูแห่งวรรณกรรมชั้นสูง เพราะมันมาจากใจที่เต็มไปด้วยความจริงใจและจริงใจเท่านั้น

การสรรเสริญเชิงพยากรณ์ปรากฏขึ้นในช่วงต้นของการกำเนิดของผู้ส่งสารแห่งอิสลาม มูฮัมหมัด บิน อับดุลลาห์ และหลังจากนั้นก็ออกอากาศพร้อมกับการเปิดตัวการเรียกร้องของอิสลามและบทกวีของชัยชนะของอิสลาม

วรรณกรรมทางศาสนาปรากฏขึ้นในหมู่ชาวอาหรับตั้งแต่จุดเริ่มต้นของสาส์นมูฮัมหมัด และผู้ส่งสารของอิสลามและมุสลิมเป็นคนแรกที่ยกย่องผู้ส่งสารของศาสนาอิสลามและชาวมุสลิมคือกวีที่ได้รับมอบหมายจากมูฮัมหมัด ขอพระเจ้าอวยพรเขาและประทานสันติภาพแก่เขา เพื่อปกป้องการเรียกร้องของอิสลาม แม้ว่าเหล่ากวีจะนำหน้าชาวอาหรับในการสรรเสริญทางศาสนา แต่พวกเขาก็ไม่ได้เข้าถึงสิ่งที่ชาวอาหรับเข้าถึงในยุคของอิสลาม และถ้าการนับถือศาสนาฟังเทศน์และบำเพ็ญตบะ

เราไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งที่มาถึงเราถึงบทกวีของคนก่อนอิสลามที่บ่งบอกถึงพิธีกรรมทางศาสนาของพวกเขาหรือการไม่เคารพบูชา แม้ว่ากวีเหล่านี้เป็นกลุ่มต่างๆ รวมทั้งคริสเตียน ชาวยิว และผู้บูชารูปเคารพก็ตาม แม้จะมีความแตกต่างทางศาสนาเหล่านี้ซึ่งโดยปกติแล้วจะทำให้สมาชิกของสังคมแตกต่างกัน แต่สงครามที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาส่วนใหญ่เป็นชนเผ่าหรือชาติพันธุ์ ท่ามกลางสิ่งที่ตกทอดมาถึงเราคือการอ้างถึงพระเจ้าองค์เดียวซึ่งปรากฏอยู่ในบทกวีของกวีฮานาฟีหรือคริสเตียน เช่น Warqa bin Nawfal และ Uday bin Zaid และเมื่ออิสลามปรากฏขึ้น ชาวอาหรับจำนวนมากในเมกกะไม่พอใจกับสาส์นของมูฮัมหมัด ดังนั้นพวกเขาจึงต่อสู้กับมูฮัมหมัด สันติภาพและพรจงมีแด่ท่านด้วยอาวุธขณะที่พวกเขาต่อสู้กับท่านด้วยวาจา ขณะที่พวกเขาจ้างกวีบางคนเพื่อท้าทายสาส์น ของศาสนาอิสลามและปกป้องชาวมุสลิมโดยเรียกร้องให้ปกป้องความเชื่อทางศาสนาของพวกเขาซึ่งเป็นรูปเคารพ

ท่านนบีได้มอบหมายให้กวีมุสลิมที่เก่งที่สุด 3 คนปกป้องสาส์นของมูฮัมมาดียะห์ ได้แก่ ฮัสซัน บิน ธาบิต กาบ บิน มาลิก และอับดุลลาห์ บิน ราวาฮา บางคนต่อสู้พวกที่นับถือพระเจ้าหลายองค์ด้วยดาบและปากกาด้วยกัน และบางคนเสียชีวิตในการสู้รบ อย่างไรก็ตาม กวีนิพนธ์ของคนเหล่านี้ไม่ได้หยุดอยู่แค่การปกป้องท่านร่อซู้ลและสารของท่านแต่กลับแต่งกลอนสรรเสริญท่านนบี ขอความสันติ และความจำเริญจงมีแด่ท่าน

พวกเขายกย่องคุณงามความดีของอิสลาม ดังนั้น เราสามารถพูดได้ว่าบทกวีทางศาสนาของชาวอาหรับเริ่มต้นด้วยการสรรเสริญเชิงพยากรณ์

ในอัลกุรอาน เราพบโองการมากมายที่ยกย่องพระเจ้า ขอพระองค์ทรงได้รับเกียรติและความสูงส่ง และยอมรับพระคุณของพระองค์ที่มีต่อสรรพสัตว์และฤทธานุภาพของพระองค์ ดังนั้น เหล่ากวีจึงดำเนินไปด้วยความยำเกรงพระเจ้าสำหรับสิ่งที่พวกเขาเห็นในความลับของการทรงสร้างของพระองค์ในธรรมชาติและจักรวาล ในบรรดากวีมุสลิมกลุ่มแรกที่เขียนเพื่อสรรเสริญพระเจ้า ฮัสซัน บิน ธาบิต ฮัสซันใช้คำที่ผู้ศรัทธาใช้ซ้ำในการสวดมนต์และนมัสการ ดังนั้นเขาจึงเริ่มสวดอ้อนวอนต่อพระเจ้าและเป็นพยานถึงพระคุณของพระองค์ ฮัสซันเป็นแบบอย่างที่ดีที่สุดสำหรับกวีมุสลิมที่แต่งเพลงสรรเสริญทางศาสนา

กวียกย่องผู้เผยพระวจนะทั้งหมดก่อนอิสลาม แต่สิ่งนี้ถูกกล่าวถึงในบทหรือตอนต่างๆ ของกวีนิพนธ์ และมันไม่ได้พัฒนาเมื่อกวีนิพนธ์วิวัฒนาการไปในการสรรเสริญพระศาสดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ ตราของผู้เผยพระวจนะ และในการสรรเสริญสาส์นของเขา และกวีก็รวมกัน การยกย่องข้อความอิสลามด้วยการสรรเสริญท่านร่อซู้ล