Heer Waris Shah ( Real and Com

Heer Ranjha, Waris Shah tarafından yazılmıştır. Bazı tarihçiler, hikayenin Şah'ın Bhag Bhari adlı bir kıza aşık olduktan sonra yazdığı orijinal eseri olduğunu söylüyorlar.[2] Diğerleri, Heer ve Ranjha'nın 15. ve 16. yüzyıl Hindistan'ında Lodi hanedanlığı altında yaşayan gerçek kişiler olduğunu ve Waris Shah'ın daha sonra bu kişilikleri 1766'da yazdığı romanı için kullandığını söylüyor. Waris Shah hikayenin daha derin bir anlamı olduğunu belirtiyor. , insanın Tanrı'ya karşı olan amansız arayışına atıfta bulunarak.

Waris Shah, bugünkü Pakistan'ın Pencap eyaletindeki Jandiala Sher Khan'da tanınmış bir Seyyid ailesinde doğdu ve oğlu Seyyid Badruddin aracılığıyla Seyyid Muhammed El-Makki'nin soyundan geldi.[2] Babasının adı Gülşer Şah, annesinin adı Kamal Banu'dur. Waris'in anne ve babasının o gençken öldüğü söyleniyor. Waris, mükemmel bir ruhani rehberi aramak için yıllarını harcadı. Waris Shah, kendisini Kasurlu bir üstadın, yani eğitimini aldığı Hafız Ghulam Murtaza'nın öğrencisi olarak kabul etti. Eğitimini tamamladıktan sonra Waris, Pakpattan'ın on iki kilometre kuzeyindeki Malka Hans köyüne taşındı. Burada, şimdi Mescid Waris Shah olarak adlandırılan tarihi bir caminin bitişiğindeki küçük bir odada, ölümüne kadar ikamet etti.[1] Diğer şairler daha sonra tarih boyunca Qissa Waris Shah'a kendi dizelerini eklemişlerdir. Yaygın olarak bulunan Qissa Waris Shah'da 11069 sahte [3] ayet olduğu tahmin edilmektedir. Kripa Ram [4] tarafından 1916'da yayınlanan Qissa Waris Shah'ın en eski ve en doğru kopyalarından biri Lahor'daki Pencap Halk Kütüphanesinde bulunmaktadır.

Waris Shah'ın birçok ayeti Pencap'ta ahlaki bir bağlamda yaygın olarak kullanılmaktadır, örneğin:

Örnekler:

Naa adataan jaandiyan ne, Bhavein katiye poriyan poriyan ji (Bir adam parçalara ayrılsa bile alışkanlıklarından asla vazgeçmez)

Waris rann, faqir, talwar, ghora; Chare thok eh öpücük de yar nahin (Waris diyor ki kadın, dilenci, kılıç ve at, bu dördü asla kimsenin arkadaşı değildir)

Waris Shah faqir di aqal kithe; eh pattian ishq padhiyan hun (Bu ayeti yazmak Faqeer Waris Shah'ın bilgeliğini aşıyor, (Ama) bu dersleri Aşk öğretiyor)

Eh rooh qalboot da zikr sara nal aqal de mel bulaya ee (Bu referansın tamamı, Ruhun büyük bir bilgelikle tasarlanmış olan İlahi Sevgili ile buluşması hakkındadır)

Ajj Akan Waris shah nu(bugün Dead Warris shah diyoruz)

Bu şiir, 1947'de Pakistan ve Hindistan'ın bölünmesine ve kan dökülmesini ve birbirlerinin dinine karşı kinini tasvir etmeye adanmıştır.